Στην Ολομέλεια της Βουλής, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, παρουσίασε ολοκληρωμένη τοποθέτηση για θέματα άμυνας, ασφάλειας και διαφάνειας, τονίζοντας την ανάγκη ισχυρής αποτρεπτικής ικανότητας και ενίσχυσης της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.
Η ομιλία του επικεντρώθηκε στην Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική Άμυνας, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, και τη σημασία της προστασίας των συνόρων της Ευρώπης από κάθε απειλή. Ο κ. Ανδρουλάκης επισήμανε ότι η Ελλάδα πρέπει να διασφαλίσει τη συμμετοχή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας σε προγράμματα όπως το SAFE, αξιοποιώντας ευρωπαϊκά κονδύλια και ενισχύοντας την παραγωγή, σε αντίθεση με τη μονοδιάστατη εξάρτηση από εισαγωγές.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο πρόγραμμα των φρεγατών Belharra, το οποίο το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει για την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας, με παράλληλη έμφαση στην άμεση συμμετοχή της ελληνικής βιομηχανίας, ώστε να ενδυναμωθεί και η οικονομία.
Ο κ. Ανδρουλάκης υπογράμμισε επίσης την ανάγκη καθαρής στάσης της Ελλάδας σε διεθνή ζητήματα ανθρωπιστικής κρίσης, όπως η Γάζα, προτείνοντας επανεξέταση του ψηφίσματος του 2015 για την αναγνώριση Παλαιστινιακού Κράτους, στέλνοντας μήνυμα υπέρ της ειρήνης και των ευρωπαϊκών αξιών.
Σε ό,τι αφορά τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη, τόνισε την ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 86 του Συντάγματος, ώστε να εμποδίζεται η πολιτική παρέμβαση στη δικαιοσύνη και να ενισχυθεί η αξιοκρατία στους θεσμούς. Η ομιλία ανέδειξε τη σημασία της θεσμικής ακεραιότητας και της λογοδοσίας απέναντι στους πολίτες.
Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατέληξε με μήνυμα υπέρ της πολιτικής αλλαγής, καλώντας σε νέα σελίδα που θα τιμά τον πολίτη, τους κόπους του και τους θεσμούς, ενισχύοντας παράλληλα την εθνική ασφάλεια και την ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Ομιλία Νίκου Ανδρουλάκη, Προέδρου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στην Ολομέλεια της Βουλής
Κύριε Πρόεδρε,
κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Πλέον αργά αλλά σταθερά, -ιδιαίτερα μετά την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία-, διαμορφώνεται το πλαίσιο για την Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική Άμυνας. Κάτι το οποίο έχει μεγάλο ενδιαφέρον και μεγάλη σημασία για τη χώρα μας για τους ευνόητους λόγους. Στις 12 Σεπτεμβρίου στο Στρασβούργο η κα. φον ντερ Λάιεν δήλωσε ότι υπάρχει ανάγκη δημιουργίας ενός παρατηρητηρίου παραβιάσεων στην ανατολική πτέρυγα της Ευρώπης για τα κράτη μέλη, τα οποία γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα την απειλή, τον κίνδυνο της Ρωσίας. Και μάλιστα έβαλε και γεωγραφικά σημεία: από τη Βαλτική έως τον Εύξεινο Πόντο. Οι σκέψεις αυτές της κας. φον ντερ Λάιεν ήρθαν μετά από 20 παραβιάσεις drones στην Πολωνία και 3 παραβιάσεις μαχητικών αεροσκαφών στην Εσθονία.
Θέλω να σκεφτείτε ότι μόνο τους οκτώ πρώτους μήνες του 2025 είχαμε 150 τουρκικές παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου. Και έρχεται η κυβέρνηση να παρουσιάσει ως επιτυχία την αυτονόητη διατύπωση ότι η Ευρώπη δεν θα είναι προστατευμένη παρά μόνο όταν προστατευτούν όλα της τα σύνορα, με το βάρος όμως να επικεντρώνεται στις ανατολικές ευρωπαϊκές χώρες, όπως είπε προχθές η κα. φον ντερ Λάιεν, διορθώνοντας λίγο την πρώτη δήλωση του Στρασβούργου.
Το ερώτημα λοιπόν για όλα αυτά είναι απλό: όταν συζητείται η οποιασδήποτε συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα SAFE, όταν τουρκικές αμυντικές βιομηχανίες συμμετέχουν στο πρόγραμμα ReArm, πώς θα γίνει πραγματική η αυτονόητη αλληλεγγύη ασφάλειας από τη Φινλανδία και την Εσθονία έως την Ελλάδα και την Κύπρο; Πώς θα προστατευτεί η Ευρώπη από αυτόν που την απειλεί; Διότι για εμάς απειλή δεν είναι μόνο το casus belli, απειλή είναι η βάρβαρη εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο, η παράνομη κατοχή. Μην τα ξεχνάμε όλα αυτά.
Εσείς όμως κάνετε κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο και για το παρόν και το μέλλον. Βάζετε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για τη συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα SAFE της άρση του casus belli. Κάτι που κάνατε και εσείς προσωπικά πριν από μερικά χρόνια. Πριν από μερικά χρόνια είχατε πει από την Άγκυρα στον κ. Τσαβούσογλου ότι «Αγαπητέ Μαβλούτ, πώς ζητάτε αποστρατικοποίηση των νησιών όταν υπάρχει η απειλή πολέμου;». Λάθος κάνατε και τότε, λάθος κάνετε και τώρα όταν συνδέετε κάτι που όταν αρθεί θα έχει πρόσκαιρα οφέλη – διότι δεν ξέρουμε πόσο εύκολα η Τουρκική Εθνοσυνέλευση μπορεί να το επαναφέρει – με κάτι που θα έχει μόνιμα οφέλη για την Τουρκία, όπως θα είναι η συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική Άμυνας.
Τα πράγματα είναι απλά. Όπως αντιμετωπίζετε ως απειλή, -με τα ίδια στοιχεία, τα ίδια τεκμήρια και τα ίδια κριτήρια-, η απειλή στην Ανατολική Ευρώπη, πρέπει να αντιμετωπιστεί και η έννοια της απειλής στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Γιατί εμείς δεν ξεχνάμε. Και δεν ξεχνάμε ότι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της Κύπρου είναι υπό τουρκική κατοχή, δεν ξεχνάμε ότι η Τουρκία υπογράφει παράνομες συμφωνίες, όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο, που παραβιάζουν το δίκαιο της θάλασσας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, δεν ξεχνάμε ότι η Τουρκία παρεμποδίζει μεγάλες επενδύσεις ενεργειακού χαρακτήρα, όπως είναι το καλώδιο ενεργειακής διασύνδεσης Κύπρου-Κρήτης. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κ. Δένδια, μία προϋπόθεση αλλά υπάρχει μία πραγματικότητα. Η Τουρκία δεν πρέπει να γίνει σε καμία περίπτωση μέρος της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Αρχιτεκτονικής.
Και έρχομαι στο θέμα που συζητάμε σήμερα, τις φρεγάτες Belharra.
Όπως γνωρίζετε, το ΠΑΣΟΚ έχει διαχρονικά μία αξιακή πατριωτική αρχή σε αυτά τα θέματα. Για εμάς σταθερή πυξίδα είναι η ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας, ειδικά σε ένα τόσο ρευστό γεωπολιτικά περιβάλλον όπου η Τουρκία κλιμακώνει διαρκώς ρητορικά απέναντι στη χώρα μας. Γι’ αυτόν τον λόγο υπερψηφίσαμε τα προηγούμενα εξοπλιστικά προγράμματα και τις αμυντικές δαπάνες του προϋπολογισμού. Το ίδιο θα πράξουμε και τώρα. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δίνουμε λευκή επιταγή στις επιλογές και τους χειρισμούς σας, πολύ περισσότερο όταν αυτές κοστίζουν περισσότερο από όσο θα μπορούσατε στον ελληνικό λαό.
Εμείς ως κυβέρνηση στα εξοπλιστικά προγράμματα θα έχουμε μία προτεραιότητα: να διασφαλίσουμε αυτά που δεν κάνετε εσείς, δηλαδή την άμεση συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανία. Διότι όντως έχουμε μπει σε ένα ράλι εξοπλισμών με την Τουρκία αλλά με μία βασική διαφορά: η Τουρκία παράγει η ίδια τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα που ενδυναμώνουν και τη δική τους οικονομία, που την ενδυναμώνουν και γεωπολιτικά. Εμείς είμαστε μόνο καταναλωτές, ελάχιστη είναι η εγχώρια παραγωγή και γι’ αυτό έχετε πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη.
Και επιπλέον αναφορικά με το πρόγραμμα SAFE που μπορεί να ενισχύσει την ελληνική αμυντική βιομηχανία. Εμείς παίρνουμε τα δεύτερα λιγότερα χρήματα μετά τη Δανία. Μόλις 775 εκατομμύρια προβλέπεται να πάρει η χώρα μας στην προκαταρκτική κατανομή για το SAFE. Γιατί; Λάθος επιλογές. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρχει μία ολιστική στρατηγική τα επόμενα χρόνια, που θα ενισχύει την αποτρεπτική δύναμη της χώρας αλλά θα ενισχύει, εκμεταλλευόμενη και τα ευρωπαϊκά κονδύλια, την εγχώρια παραγωγή.
Σήμερα το πρωί είχαμε αυτό που περιμέναμε όλοι: την επέμβαση του Ισραήλ και την παρεμπόδιση στην προσπάθεια ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να εγγυηθεί την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών, μεταξύ των οποίων είναι και η συνάδελφός μας κα. Πέρκα, που μετείχαν στην αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και κρατούνται μέχρι τώρα από τις ισραηλινές δυνάμεις. Ζητώ ξανά από αυτό εδώ το βήμα άμεσα να γίνει ειδική συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων για να επικαιροποιήσουμε το ψήφισμα της Βουλής του 2015 για την αναγνώριση Παλαιστινιακού Κράτους στη βάση των ψηφισμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Και αυτό γιατί πρέπει να στείλουμε ένα καθαρό μήνυμα σε ποια όχθη βρίσκεται η χώρα μας. Βρίσκεται στην όχθη των ευρωπαϊκών κρατών που παίρνουν πρωτοβουλίες συγκεκριμένες για να σταματήσει η εθνοκάθαρση της Γάζας ή στην όχθη με τους ελάχιστους παρόντες και με τον καλό μαθητή του Νετανιάχου, τον κ. Μητσοτάκη, που κάνουν τον Πόντιο Πιλάτο μπροστά σε μία σφαγή με πάνω από 60 χιλιάδες νεκρούς;
Η στάση της χώρας μας πρέπει να είναι ξεκάθαρη διότι και ιστορικά βρισκόμαστε στην πρώτη όχθη. Δεν ξέρω τι είναι αυτό, που σας κάνει να εκτίθεστε με τέτοιο τρόπο απέναντι και στην Ευρωπαϊκή Ένωση για ένα τόσο σοβαρό ανθρωπιστικό ζήτημα. Βέβαια, θα μου πείτε, είναι το μόνο που εκτίθεστε απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πάνω από όλα απέναντι στις αξίες της, στις αρχές της;
Εδώ σήμερα ήρθε η κα. Κοβέσι, έδωσε συνέντευξη Τύπου, η οποία είναι αποκαλυπτική για το τι συμβαίνει στη χώρα μας.Έχω μιλήσει πολλές φορές για την ανάγκη ηθική και πολιτική να είναι ταυτόσημα πράγματα. Και δεν μιλώ ηθικοπλαστικά. Μιλώ επί της ουσίας και θεσμικά, με πρωτοβουλίες.
Διότι το μεγαλύτερο τραύμα της διακυβέρνησής σας, είναι η κρίση των θεσμών, που δημιουργεί και γιγαντώνει την κρίση εμπιστοσύνης.
Ακόμη και οι ψηφοφόροι σας, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, το 50% αυτών που δηλώνουν σήμερα ότι στις επόμενες εκλογές έχουν τη διάθεση να σας ξαναψηφίσουν, σας θεωρούν διεφθαρμένη κυβέρνηση. Τι πιο απλό; Ακόμη και αυτοί που σας απέμειναν μετά τη ζημιά που έχετε κάνει στον τόπο, τις ανισότητες, την κατάρρευση των εισοδημάτων, της αγοραστικής δύναμης, με τα ενοίκια στα ύψη, λένε -ακόμη και αυτοί- ότι σας ψηφίζουν, αλλά σας θεωρούν διεφθαρμένους.
Και, αντί να πάρετε το μήνυμα να αλλάξετε πορεία, εσείς συνεχίζετε ακάθεκτοι στον δρόμο του θράσους, της αλαζονείας και της αμετροέπειας.
Ο Πρωθυπουργός εργαλειοποίησε τους θεσμούς και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να ξεπλύνει τη διαφθορά των υπουργών του. Το έχει πει ο κ. Γεωργιάδης: «Έχουμε 157 και εμείς επιλέγουμε να αθωώσουμε τους υπουργούς μας εμποδίζοντας τη δικαιοσύνη να κάνει τον οποιονδήποτε έλεγχο». Πενήντα χρόνια μεταπολίτευσης, τόσο μεγάλο θράσος; Δεν βλέπετε το κλίμα στην κοινωνία;
Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα με τις διαπιστώσεις της Ευρωπαίας Εισαγγελέως. Δήλωσε κάτι που, όταν το λέγαμε εμείς, σας ενοχλούσε. Είπε ότι η διαφθορά σκοτώνει, όπως αποδείχθηκε στην τραγωδία των Τεμπών. Αν το λέγαμε εμείς, θα μας ρωτούσατε, κύριε Δένδια: «δηλαδή μας λέτε δολοφόνους;». Ούτε αυτή σας λέει δολοφόνους, ούτε εμείς. Επικίνδυνους σας λέμε και ότι απροκάλυπτα παίζετε το παιχνίδι της συγκάλυψης και της ατιμωρησίας σε μια σειρά σκανδάλων, που έφτασαν στο σημείο με αυτά τα σκάνδαλα κάποιοι άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Και το λέει ευθαρσώς και καθαρά, χωρίς υπονοούμενα, η Ευρωπαία Εισαγγελέας κα. Κοβέσι.
Η σύμβαση 717 είναι ίσως το κορυφαίο παράδειγμα. Λόγω οικονομικής διαφθοράς δεν εγκαταστάθηκε η τηλεδιοίκηση, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αποτρεπτικός μηχανισμός στην τραγωδία των Τεμπών.
Και τι είπαμε εμείς; Δεν δικάσαμε, δεν είμαστε δικαστήριο. Είπαμε κάτι απλό: Ψηφίστε την πρότασή μας για προανακριτική και αφήστε τη δικαιοσύνη να ερευνήσει τις ευθύνες του κ. Καραμανλή. Και εσείς τον χειροκροτούσατε και παρεμποδίσατε με απόφαση του Πρωθυπουργού και σύσσωμης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας τη δικαιοσύνη να διερευνήσει τις ευθύνες του κ. Καραμανλή.
Ποιο είναι το παράδοξο αποτέλεσμα; Ο κ. Καραμανλής να είναι σε αμνηστία, την ώρα που 16 μη πολιτικά πρόσωπα περιμένουν να δικαστούν με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας στην απιστία του υπουργού της Νέας Δημοκρατίας. Έχετε δει να συμβαίνουν αυτά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες; Γιατί ακούω κάποιους να πανηγυρίζουν για τη δήλωση Κοβέσι ότι διαφθορά υπάρχει και σε άλλες χώρες. Προφανώς, παντού υπάρχει διαφθορά. Αλλά διαφθορά που η κυβέρνηση λέει ότι δεν θα διερευνηθεί, μόνο εδώ στην Ελλάδα υπάρχει, κύριε Δένδια. Απίστευτα πράγματα!
Τι άλλο μας είπε η κα. Κοβέση;
Ότι η έρευνα για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν προχώρησε, έφτασε ως ένα σημείο λόγω του άρθρου 86. Είπε, επιπλέον, ότι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι που έκαναν πλάτη σε αυτούς που έκλεβαν τα λεφτά από τα ευρωπαϊκά κονδύλια δεν καλούνται να δώσουν λόγο, δεν θα αξιολογηθούν από τη δικαιοσύνη.
Μα, εσείς δεν λέτε ότι θέλετε να αναθεωρήσετε το άρθρο 86. Θέλετε ή δεν θέλετε; Για να ξέρουμε, θέλετε να αναθεωρηθεί το άρθρο 86; Γιατί, αν θέλετε και είναι ειλικρινής η τοποθέτησή σας, δεν θα το χρησιμοποιούσατε για να εμποδίσετε τη δικαιοσύνη. Θα λέγατε: «από τη στιγμή που θέλουμε να το αναθεωρήσουμε, όλα στη δικαιοσύνη». Και όχι να το χρησιμοποιείτε για να την παρεμποδίσετε.
Και, βέβαια, η εξεταστική επιτροπή. Αυτό το επικοινωνιακό σόου που επιλέξατε, μολονότι δηλώνατε ότι δεν έχει κανέναν ουσιαστικό ρόλο και ουδέποτε φέρνει αποτέλεσμα. Δεν καλείτε ούτε τους πρωταγωνιστές της δικογραφίας. Όλες αυτές οι μεθοδεύσεις έχουν ονοματεπώνυμο: Νέα Δημοκρατία και Κυριάκος Μητσοτάκης. Δεν θα ξεχάσουμε τον ευτελισμό της Βουλής το καλοκαίρι, όταν για να κάνετε δώρο στον κ. Βορίδη την παραγραφή και στον κ. Αυγενάκη την αμνηστία, ο Πρωθυπουργός ξαναεργαλειοποίησε το άρθρο 86 για να τους προστατεύσει, αλλά με έναν ιδιότυπο τρόπο. Επειδή δεν σας εμπιστευόταν, σας έστειλε από νωρίς για ύπνο. Και εσείς έχετε τέτοια… πολιτική αξιοπρέπεια, που τον ακολουθήσατε και πήγατε σπίτια σας. Και οι μισοί ψηφίσατε επιστολικά. Μην και ξεφύγει κανείς από το «μαντρί», λόγω ευθύνης και όρκου, και ψηφίσει απέναντι στην άποψη του «αυτοκράτορα».
Ξέρετε, αυτό λέγεται συγκάλυψη. Αυτά όλα λέγονται συγκάλυψη. Για να απαντήσω και στον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, που σήμερα στο briefing έλεγε ότι είστε «όαση» διαφάνειας, λογοδοσίας και αξιοκρατίας. Ποια όαση; Σκοτάδι. Όταν φτάνει κάτι στην αυλή σας, δεν θέλετε να διερευνηθεί με κανέναν τρόπο.
Εμείς, λοιπόν, κάνουμε θεσμικές προτάσεις και λέμε: το άρθρο 86 πρέπει να αναθεωρηθεί. Και όχι όπως φαντάζεστε. Καθαρή αναθεώρηση, που θα βάλει πλαίσιο που δεν θα μπορεί κανένας Γεωργιάδης να λέει «έχουμε 157 και δεν θα μας ελέγχετε».
Τι άλλο είπαμε: Αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας της δικαιοσύνης. Να δούμε, συμφωνείτε; Ή θα θέλετε ο εκάστοτε πρωθυπουργός να ελέγχει την ηγεσία της δικαιοσύνης;
Και, βέβαια, αν ήσασταν ειλικρινείς, θα ψηφίζατε αυτό που είχατε στο πρόγραμμά σας, που δεν χρειάζεται συνταγματική αναθεώρηση. Είχατε δεσμευτεί ότι, μόλις γίνετε κυβέρνηση, θα ψηφίσετε για τέσσερα χρόνια μετά την αφυπηρέτηση των δικαστών να μη μπορούν να πάρουν δημόσια θέση. Δηλαδή, για έναν εκλογικό κύκλο, αφότου βγουν στη σύνταξη, να μη μπορούν να πάρουν δημόσια θέση. Φέραμε τρεις φορές ως τροπολογία αυτό που είχατε στο πρόγραμμά σας και τρεις φορές μας κοροϊδέψατε, όπως κοροϊδεύετε έξι χρόνια τον ελληνικό λαό, παίζοντας με τους θεσμούς και τη δικαιοσύνη.
Έχετε δει μήπως, κύριε Δένδια, τη θεατρική παράταση του Μπέκετ «Περιμένοντας τον Γκοντό»; Αν δεν την έχετε δει, σας καλώ να δείτε την εξεταστική επιτροπή. Διότι, εξελίσσεται η θεατρική παράσταση «Περιμένοντας τον κ. Μυλωνάκη». «Περιμένοντας τον κ. Μυλωνάκη», που όπως στο θεατρικό «Περιμένοντας τον Γκοντό» δεν εμφανίζεται ποτέ.
Ο κ. Μυλωνάκης, μετά την πίεση της αντιπολίτευσης και υπό το βάρος των αποκαλύψεων ότι είχε εσωτερική πληροφόρηση για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, σύρθηκε στην απόφαση να δηλώσει ότι είναι στη διάθεση της εξεταστικής επιτροπής. Βγήκαν, λοιπόν, στα πρωινάδικα τα στελέχη σας και λένε «στον “κουβά” η αντιπολίτευση, έρχεται ο Μυλωνάκης», του Μπέκετ! Έλα, όμως, που ο Μυλωνάκης δεν έρχεται. Γιατί η πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας στην εξεταστική επιτροπή μπλόκαρε, -παρακαλώ-, την άμεση κλήση του. Τι είδους κωμωδία είναι αυτή;
Το καλοκαίρι στήνετε το σόου με μία εξαφανισμένη κοινοβουλευτική ομάδα. Πρώτη φορά βλέπουμε κυβέρνηση στα πενήντα χρόνια μεταπολίτευσης να δραπετεύει από τη Βουλή. Ήμασταν εδώ για να αποκαλύψουμε ότι δεν έχετε μέτρο ξεκαθαρίζοντας ότι δεν νομιμοποιούμε τον ευτελισμό της Βουλής, όπως σχεδίασε ο κ. Μητσοτάκης και ακολουθήσατε όλοι εσείς. Γιατί πάντα οι βουλευτές έχουν και την προσωπική τους ευθύνη βάσει του όρκου τους.
Άρα, «Περιμένοντας τον κ. Μυλωνάκη» σε σκηνοθεσία του κ. Μητσοτάκη. Θα περιμένουμε και άλλο. Όπως θα περιμένουμε και τον «Φραπέ», τον «Χασάπη», την αγρότισσα με τη Φεράρι. Όλοι αυτοί δεν ήρθε η ώρα να έρθουν στην παράσταση της εξεταστικής επιτροπής. Αλλά… είχε έρθει η ώρα να κληθούν μάρτυρες τρεις άνθρωποι που δεν είναι στη ζωή. Αυτή είναι η απόλυτη γελοιοποίηση της Νέας Δημοκρατίας. Δεν προσβάλλετε μόνο τη μνήμη των τριών νεκρών. Προσβάλλετε τη νοημοσύνη 11 εκατομμυρίων Ελλήνων με αυτές σας τις συμπεριφορές.
Εμείς, λοιπόν, απέναντι σε αυτό το βαρέλι χωρίς πάτο της αναξιοπιστίας, του εμπαιγμού και των μεθοδεύσεων της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη, αγωνιζόμαστε για διαφάνεια, αλήθεια και αξιοπρέπεια.
Είστε μια κυβέρνηση βουτηγμένη στα σκάνδαλα, μια κυβέρνηση βουτηγμένη στη διαφθορά. Και την αναξιοπιστία
Για αυτό, πρέπει να φύγετε το γρηγορότερο δυνατό.
Για αυτό, εμείς θα δώσουμε αγώνα μέχρι τη μέρα των εθνικών εκλογών για να υπάρξει πολιτική αλλαγή.
Με νέα σελίδα που θα τιμά και θα σέβεται τον Έλληνα πολίτη.
Που θα τιμά και θα σέβεται τους κόπους του.