Η υπόθεση της ψηφοφορίας για τον Συνήγορο του Δημότη στο Κερατσίνι ανέδειξε ένα πρωτοφανές πολιτικό άδειασμα. Ο Χρήστος Βρεττάκος πρότεινε τον Γιώργο Τσιρίδη – όχι μέλος της παράταξής του αλλά υποστηρικτή του – για μια θέση που απαιτεί ουδετερότητα και κοινή αποδοχή.
Τον έσυρε όμως σε μια διαδικασία χωρίς να έχει εξασφαλίσει ούτε την πιο στοιχειώδη στήριξη από τους δικούς του ανθρώπους.
Το αποτέλεσμα ήταν αποκαλυπτικό: μόλις 18 ψήφοι υπέρ, δύο λευκά και ένας δημοτικός σύμβουλος που αποχώρησε, αποτυπώνοντας μια εσωτερική αποδοκιμασία που εκθέτει τον Τσιριδή περισσότερο απ’ όλους.
Για έναν άνθρωπο που είχε σταθεί στο πλευρό της διοίκησης, η δημόσια αυτή αποδυνάμωση θεωρήθηκε από πολλούς πολιτική αγνωμοσύνη και αχρείαστη ταπείνωση.
Η επιλογή ενός υποστηρικτή του Δημάρχου για μια θεσμική θέση που απαιτεί απόσταση ήταν ήδη λάθος· το ότι τον άφησε εκτεθειμένο χωρίς στήριξη, λειτούργησε ως πλήρες άδειασμα. Σε μια μόνο συνεδρίαση έγινε σαφές ότι το μοντέλο «φέρνω όποιον θέλω και θα περάσει» δεν λειτουργεί πλέον, ενώ ο ίδιος ο Τσιρίδης πλήρωσε το κόστος μιας επιλογής που άλλοι πήραν για εκείνον. Ο βασιλιάς είναι γυμνός και ο λογαριασμός πήγε στον λάθος άνθρωπο.
