Ο Περιφερειάρχης Αττικής Νίκος Χαρδαλιάς αποχαιρετά με συγκίνηση τον πατέρα του ανήμερα της Παναγίας. Η ανάρτηση που ράγισε καρδιές.
Σε μια βαθιά ανθρώπινη και φορτισμένη ανάρτηση, ο Περιφερειάρχης Αττικής Νίκος Χαρδαλιάς αποχαιρέτησε τον πατέρα του, ο οποίος «έφυγε» ανήμερα της Παναγίας. Το μήνυμα που δημοσίευσε στα κοινωνικά δίκτυα συγκίνησε χιλιάδες πολίτες, καθώς ο κ. Χαρδαλιάς περιγράφει με λόγια καρδιάς τον άνθρωπο που υπήρξε για εκείνον «λιμάνι, πυξίδα και φωτεινό αστέρι».
Ο κ. Χαρδαλιάς μιλά για «την ώρα του αποχαιρετισμού» που ποτέ δεν ήθελε να φανταστεί, ενώ περιγράφει τον πατέρα του ως έναν άνθρωπο που «έφυγε ήσυχος, χαμογελαστός και αγέρωχος, σαν ήλιος που βασιλεύει αθόρυβα». Στο συγκινητικό κείμενο αναφέρει ότι η οικογένειά του –η Δήμητρα, η Γιώτα και οι αγαπημένες εγγονές– νιώθουν την παρουσία του σαν μια αόρατη αύρα που παραμένει δίπλα τους.
«Ήσουν το πρώτο μου λιμάνι, ο άνθρωπος που έκανε τον κόσμο μου πιο αληθινό», γράφει ο Περιφερειάρχης, επισημαίνοντας πως η καλοσύνη και η δύναμη του πατέρα του θα μείνουν μέσα του «σαν άστρο που δεν γνώρισε ποτέ σκοτάδι». Με λόγια που αγγίζουν κάθε οικογένεια που έχει βιώσει απώλεια, ο κ. Χαρδαλιάς συνεχίζει: «Θα σε βρίσκω πάντα στο φως κάθε πρωινού, στο θρόισμα των φύλλων στις γειτονιές του Βύρωνα».
Το μήνυμά του κλείνει με τον πιο τρυφερό αποχαιρετισμό:
«Καλό σου ταξίδι, πατέρα μου. Θα είσαι για πάντα η πιο γλυκιά σκιά δίπλα σε κάθε βήμα μου. Μέχρι να ξαναβρεθούμε.»
Η ανάρτηση συνοδεύτηκε από τα ονόματα των μελών της οικογένειας, υπογράφοντας μια στιγμή προσωπικού πένθους που μοιράστηκε δημόσια, με σεβασμό και αγάπη:
Πατέρα μου αγαπημένε, Αρχοντάκο μου γλυκέ, σήμερα ανήμερα της Παναγιάς μας η καρδιά μου ραγίζει, γιατί έφτασε εκείνη η ώρα που χρόνια τώρα δεν ήθελα ποτέ να σκέπτομαι και φάνταζε τόσο μα τόσο μακρινή. Η ώρα του αποχαιρετισμού.
Έφυγες ήσυχος, χαμογελαστός, αγέρωχος, όπως ήσουν σε όλη σου την ζωή, σαν ήλιος που βασιλεύει αθόρυβα, αλλά να ξέρεις πατέρα μου ότι αφήνεις πίσω σου ένα φως που στο ορκίζομαι δεν θα σβήσει ποτέ.
Μέσα στη σιωπή αυτής της μέρας, νιώθουμε με την Δήμητρα, με τη Γιώτα, με τις εγγονές σου που τόσο λάτρεψες και σε λάτρεψαν, την ανάσα σου να πλανιέται γύρω μας σαν ο δικός μας άνεμος, η ξεχωριστή μας αύρα, που μας αγγίζει χωρίς να την βλέπουμε.
Πατέρα μου, ήσουν το πρώτο μου λιμάνι, η σταθερή μου πυξίδα, ο άνθρωπος που χρόνια τωρα έκανε τον κόσμο μου πιο απλό, πιο δυνατό, πιο αληθινό, που με έμαθε να είμαι υπεύθυνος και χρήσιμος για όλα και όλους, να αγαπώ τους ανθρωπους.
Τώρα θα λείπεις, η καρδιά μου θα βαραίνει, μα το μοναδικό σου αποτύπωμά θέλω να ξέρεις ότι θα λάμπει πάντα μέσα της σαν εκείνο το άστρο που δεν έμαθε ποτέ να αποδέχεται ή να γνωρίζει τη νύχτα και το σκοτάδι.
Αρχοντάκο μου, σε αποχαιρετώ με δάκρυα
μα και με μια αγάπη που ξεχειλίζει,
μια αγάπη που δεν χωρά σε λέξεις.
Να ταξιδέψεις ήρεμα εκεί όπου δεν υπάρχει πόνος.
Κι εγώ… θα σε βρίσκω πάντα
στο φως του κάθε μου πρωϊνού,
στο θρόισμα των φύλλων εκεί στις αγαπημένες μας γειτονιές του Βύρωνα της καρδιάς μας,
στην αθόρυβη δύναμη που χρόνια τώρα μου έδινες και που σήμερα μου αφήνεις κληρονομιά.
Καλό σου ταξίδι, Πατέρα μου.
Θα είσαι για πάντα η πιο γλυκιά σκιά δίπλα στο κάθε βήμα μου. Μέχρι να ξαναβρεθούμε.
Nikos Hardalias | Nikos Hardalias B | Nikos Hardalias C | Yiota PanaYiotopoulou | Ioanna Hardalia
