Χθες ήταν μια βραδιά από εκείνες που μας έχει συνηθίσει ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια. Μια βραδιά που το Φαληρικό γήπεδο έχει μάθει να φοράει τα γιορτινά του και να υποδέχεται τα μεγάλα ευρωπαϊκά brands.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν ήταν συνεπής και έθεσε τις βάσεις για ένα ταξίδι που μπορεί να συνεχίσει και μετά την Ολλανδία, για νέα ευρωπαϊκά βράδια, για νέες μεγάλες νίκες. Τίποτα όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο, γιατί το 4-2 μάρτυρα συγκεκριμένες αδυναμίες, οι οποίες πρέπει να εξαλειφθούν αν ο Ολυμπιακός θέλει να προσθέσει νέους προορισμούς στο φετινό δικό του ευρωπαϊκό χάρτη.
Μέσα λοιπόν από τον ασβέστη που συνήθιζε και έλεγε ο Νικόλας, ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε με το κλασσικό 4-3-3, με τον Βαλμπουενά να παίρνει από την αρχή την μπαγκέτα και τον Μπρούμα με διάθεση να τρέξει, δημιουργούσε συνεχώς ανοίγματα και χώρους στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού. Με τους 3 του κέντρου να έχουν καλά πατήματα ο Ολυμπιακός βρέθηκε μπροστά στο σκορ και έδειχνε ότι το βράδυ μπορεί να γίνει εμφατικά δικό του αν συνεχίσει σ’ αυτούς τους ρυθμούς.
Μέχρι που μια φλύαρη άμυνα του Καμάρα, ένα ελεγχόμενο σουτ και μια κόντρα έφερναν το ματς ισόπαλο και δημιουργούσε νέες συνθήκες στο ματς. Μέχρι που ήρθε ο Εμβιλά με ένα τρομερό γκολ να ξαναβάλει σε θέση οδηγού την ομάδα του Πειραιά και να δώσει νέο αέρα στο παιχνίδι. Δεν πέρασαν όμως λίγα λεπτά και η φετινή αδυναμία στα στημένα έκανε την εμφάνισή της. Κακή αμυντική λειτουργία, κακή εκτίμηση του Σα, 2-2 και φτου από την αρχή με τη διαφορά ότι πλέον η Αϊντχόβεν έχει και 2 σημαντικά εκτός έδρας γκολ. Κάπου σε αυτό το σημείο ο Μάρτινς δίνει εντολή να γίνει ομάδα πιο επιθετική, με τα δύο μπακ του να συμμετέχουν πιο ενεργά στο παιχνίδι. Η επιθετική άμυνα πιάνει τόπο, αρχικά με το κλέψιμο-γκολ του Ελ Αραμπί, ο οποίος βρήκε δίχτυα μετά την Ομόνοια και τη μεγάλη στιγμή που χάνει ο Καμάρα καθώς αρνείται να πασάρει για να δώσει αέρα 2 γκολ στην ομάδα του. Ενα τρελό ημίχρονο κλείνει με τον Ολυμπιακό μπροστά στο σκορ 3-2 και τον Μάρτινς να καλείται να διορθώσει κάμποσα για κλείσει το βράδυ υπέρ της ομάδας του.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκινά, με τον Ολυμπιακό πιο προσγειωμένο, πιο συγκρατημένο και πιο οικονομικό στις προσπάθειες τους. Το παιχνίδι κυλάει με τους Ολλανδούς να κρατούν τη μπάλα στα πόδια τους χωρίς όμως να βρουν τους χώρους στην αντίπαλη περιοχή. Ολα αυτά μέχρι που ο προπονητής του Ολυμπιακού αποφασίζει να καθορίσει οριστικά την έκβαση του ματς. Με τα σημάδια κούρασης σε σημαντικά γρανάζια να είναι ορατά ο Μάρτινς κάνει all in με 5 αλλαγές. Φορτούνης, Μασούρας, Ανδρούτσος, Βρουσάι, Χασάν μπαίνουν στο ματς και δίνουν ώθηση και ενέργεια στην ομάδα, ο Ολυμπιακός απειλεί και ο Μασούρας βάζει ένα απίθανο γκολ για να γείρει την πλάστιγγα υπέρ της ομάδας του.
Με το 4-2 ο Ολυμπιακός καλείται να ταξιδέψει την επόμενη εβδομάδα στο Βασίλειο των κάτω χωρών και να επισφραγίσει την ανωτερότητα του και να βρεθεί ένα βήμα πιο ψηλά στην Ευρώπη.
Υ. Σ 1 Ενας ανύπαρκτος στόχος τελείωσε την Κυριακή, η ομάδα οφείλει να δει ξεκάθαρα πλέον τα πραγματικά δεδομένα. Κανένα αήττητο δεν αντικαθιστά τους εγχώριους τίτλους και την ευρωπαϊκή αναγνώριση.
Υ.Σ 2 Η αμυντική λειτουργία έχει αρκετά θέματα. Μην ξεχνάς όμως ότι οι συγκεκριμένοι 4 συναντήθηκαν χθες για πρώτη φορά σε επίσημο ματς. Οι μονάδες σίγουρα είναι καλές και ο Παπ παιχνίδι με το παιχνίδι, λεπτό με το λεπτό θα πιάσει τα δικά του στάνταρ. Απόδειξη το χθεσινό δεύτερο ημίχρονο.
Υ.Σ 3 Ο Ολυμπιακός πρέπει να προσέξει, τίποτα δεν τελείωσε, θα χρειαστεί διαφορετική προσέγγιση στην Ολλανδία για να προσπεράσει το εμπόδιο.
Υ.Σ 4 Ο Μάρτινς από την πρώτη στιγμή έδειξε ότι είναι ένας προπονητής που δουλεύει και αυτό βγαίνει στο γήπεδο. Πλέον ξέρουμε ότι μπορεί να ρισκάρει και να μαθαίνει από τα λάθη του.
Υ. Σ 5 Ο Εμβιλά είναι παίχτης από πολύ υψηλό ράφι, το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία, ο Αντρέας δίπλα του κερδίζει και με τη δουλειά του κάθε χρόνο ανεβαίνει και ένα σκαλοπάτι. Θαυμάζω πολύ τους Έλληνες ποδοσφαιριστές που άντεξαν την σκληρή κριτική και έγιναν σημαντικοί για την ομάδα.
Y.Σ 6 Εστω και αν έλειπαν οι δικοί του καλεσμένοι, εκείνοι που ξέρουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο να σπρώχνουν την μεγάλη τους αγάπη, η αύρα του γηπέδου σου δημιουργούσε παράλληλους συνειρμούς και τους ευσεβείς πόθους για να ξαναδούμε γεμάτες τις θέσεις, τα σκαλοπάτια και τα τσιμέντα.
Υ.Σ 7 Χθες έπαιζε η ομάδα μπάσκετ. Είχε μια ακόμα άσχημη εμφάνιση. Σαν να έκλεισε ο διακόπτης μετά το Ισραήλ. Σίγουρα η φετινή χρονιά είναι περίεργη λόγω κόβιντ και μεταβατική. Δεν ψάχνω δικαιολογίες, αλλά η επόμενη μέρα πρέπει να στηθεί με καθαρές αποφάσεις, χωρίς συναισθηματισμούς, αγκυλώσεις και αφορισμούς. Ο προπονητής πρέπει ήρεμα να σχεδιάσει το μέλλον, να κάνει καλύτερες επιλογές για το ρόστερ και να δώσει όραμα και προοπτική. Ο βασικός κορμός πάντως υπάρχει και δεν ξεκινά από το μηδέν. Ο Ολυμπιακός σαν οργανισμός δεν αντέχει την μετριότητα. Η διοίκηση έχει αποδείξει ότι μπορεί, δεν διαθέτει άλλωστε και λίγα για να στηρίξει την ομάδα.
Εις το επανιδείν…
