Την έντονη αντίδραση και της Λαϊκής Συσπείρωσης προκάλεσε η απόφαση του Δημάρχου Κερατσινίου-Δραπετσώνας για τον Εσωτερικό Οργανισμό Λειτουργίας.
Όπως τονίζει ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης, Γιώργος Καλαμαράς «Ο νέος ΟΕΥ που φέρνει η δημοτική αρχή προς ψήφιση είναι πλήρως εναρμονισμένος με τις αντιλαϊκές αντεργατικές κατευθύνσεις, που προβλέπουν οι νόμοι όλων των κυβερνήσεων, όλα τα χρόνια».
Εν συνεχεία στην ανακοίνωσή τους βάζουν ερωτήματα προς την απόφαση της να δημιουργήσει τμήμα εσωτερικού ελέγχου και ρωτά με τι κριτήρια θα ελέγχει την οικονομική υπηρεσία το τμήμα αυτό.
Τέλος αναφέρουν ότι η λύση βρίσκεται στην καθημερινή πάλη.
Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης:
Η θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης για τον νέο Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας.
Ο νέος ΟΕΥ που φέρνει η δημοτική αρχή προς ψήφιση είναι πλήρως εναρμονισμένος με τις αντιλαϊκές αντεργατικές κατευθύνσεις, που προβλέπουν οι νόμοι όλων των κυβερνήσεων, όλα τα χρόνια. Αυτόν το δρόμο, τον «ίδιο δρόμο» ακολουθεί εφτά χρόνια τώρα η δημοτική αρχή.
Το ίδιο κάνει και με τον ΟΕΥ. Χωρίς ίχνος ταλάντευσης, αντίδρασης, διαφοροποίησης (πως θα μπορούσε άλλωστε!) κατέθεσε προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο (που τελικά αναβλήθηκε) έναν Οργανισμό που σε καμία περίπτωση δεν έρχεται για να απαντήσει στις ανάγκες που έχουν σήμερα τόσο οι κάτοικοι της περιοχής, η πόλη του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας όσο και οι εργαζόμενοι του Δήμου.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο νέος οργανισμός τη δημιουργία τμήματος εσωτερικού ελέγχου. Αλήθεια με τι κριτήρια θα ελέγξει άραγε την οικονομική υπηρεσία το τμήμα αυτό; Στο πόσο καλά κυνηγάει τον κόσμο που στενάζει και οικονομικά τόσα χρόνια, για να μαζέψει λεφτά για το ταμείο του δήμου; Και πόσο τελικά διαφέρει από την αξιολόγηση που προωθούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις;
Γιατί δεν αναπληρώνει με προσωπικό με βάση τις ανάγκες της πόλης, με μόνιμη σχέση εργασίας, όσες προσωποπαγείς θέσεις τα επόμενα χρόνια θα κλείσουν;
Γιατί δεν στελεχώνει με το απαραίτητο προσωπικό τις υπηρεσίες του δήμου; Και την ίδια στιγμή προβλέπει 510 (!) θέσεις προσωπικού με κατάπτυστες εργασιακές σχέσεις ορισμένου χρόνου, 2μηνα, 4μηνα, 8μηνα, εξυπηρετώντας τις κυβερνήσεις με τα μπούνια, στην ευελιξία που θέλουν να επιβάλουν απέναντι στην σταθερή δουλειά με δικαιώματα;
Αλήθεια, τι έχει κάνει η δημοτική αρχή που στηρίχτηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και στις τελευταίες εκλογές, για να διεκδικήσει μόνιμο προσωπικό για τις υπηρεσίες του δήμου. Μάλλον ότι και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Τίποτα. Ίσα ίσα πάλι στον «ίδιο δρόμο» καλλιεργεί αυταπάτες για μια καλύτερη διαχείριση, που πλέον και στον πιο δύσπιστο φαίνονται τα αδιέξοδα που δημιουργεί. Ακόμα περισσότερο σήμερα με τον νέο αντεργατικό νόμο που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ, που είναι πραγματική ταφόπλακα στα δικαιώματα των εργαζομένων.
Την ίδια στιγμή βέβαια φαίνεται να μην τηρεί τα ίδια μέτρα και ίδια σταθμά σε όλες τις διευθύνσεις και τμήματα σε σχέση με τις εξαιρέσεις που προτείνει για το ποιος μπορεί να οριστεί προϊστάμενος ή όχι σπέρνοντας τη διχόνοια μεταξύ των εργαζομένων.
Από αυτή τη σκοπιά ο ΟΕΥ είναι αντιδραστικός ως προς το τι και πως έρχεται να λύσει και δεν απαντάει στις σύγχρονες ανάγκες που έχει το Κερατσίνι και η Δραπετσώνα και οι εργαζόμενοι του Δήμου.
Ένας τέτοιος οργανισμός θα έπρεπε να προβλέπει μόνιμες θέσεις εργασίας, χωρίς να συντηρεί την ομηρία δεκάδων εργαζομένων που ανά δύο, τέσσερεις, οκτώ μήνες είναι αναγκασμένοι να ψάχνουν ξανά και ξανά για δουλειά. Οι υπηρεσίες και τα τμήματα θα έπρεπε να στελεχώνονται με το απαραίτητο προσωπικό και σε αριθμό και σε ειδικότητες. Να μην υπάρχουν κενά τα οποία από τη μία να εντατικοποιούν την εργασία και από την άλλη να μην επιτρέπουν στους εργαζόμενους να κάνουν σωστά την δουλειά τους.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση λέμε καθαρά ότι σήμερα υπάρχουν όλες εκείνες οι απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες του λαού και των εργαζομένων. Μπαίνει όμως εμπόδιο η λογική κόστους-οφέλους που δεν επιτρέπει τον σχεδιασμό της οικονομίας προς όφελος των πολλών. Η λύση βρίσκεται στην καθημερινή πάλη, στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της κατάστασης και του εργασιακού μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν για να μπορέσουμε επιτέλους να ανασάνουμε.
