Στην Ελλάδα μέσα στην ατυχία είμαστε τυχεροί.
Η χώρα μπήκε από τις πρώτες στην καμπύλη του λαϊκισμού, με τους πολίτες να «αγανακτούν» και να ψηφίζουν, φασίστες, ψεκασμένους και αριστεροχαρούμενους, που θα άλλαζαν τον κόσμο με περήφανή διαπραγμάτευση, δημοψηφίσματα και έκδοση ομολόγου με 0% επιτόκιο και αποπληρωμή εις το διηνεκές.
Όταν λοιπόν η Ελλάδα μας περνούσε το δράμα της και βρίσκονταν στην κορύφωση του λαϊκισμού, στις άλλες χώρες χτυπούσε την πόρτα ο ποπουλισμός και όλοι οι «post truth politicians» έχτιζαν καριέρες με ψέματα και επικίνδυνα κηρύγματα περί αυτοδιάθεσης των λαών.
Αυτό έχει σαν συνέπεια, να είμαστε πιο μπροστά από αυτούς και τώρα που η δική μας καμπύλη μειώνεται, σε αυτό το άτυπο γράφημα λαϊκισμού, να είμαστε σαν κοινωνία πιο ώριμη από ποτέ, για να αναμετρηθούμε με την ιστορία, αλλά και σαν γενιά περισσότερο υπεύθυνη και πονηρεμένη για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη. Για να κερδίσουμε το επόμενο μεγάλο στοίχημα, που είναι πείσουμε τον κόσμο να επανακτήσει την εμπιστοσύνη του στους θεσμούς.
Αυτό έχει σαν συνέπεια, να μπαίνουν σιγά σιγά στο περιθώριο του δημόσιου διαλόγου όσοι δηλητηριάσαν το συλλογικό υποσυνείδητο και να χάνουν τις έδρες τους στο κοινοβούλιο.
Αυτό έχει σαν συνέπεια, οι πολίτες να αρχίζουν να καταλαβαίνουν πως μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και πως η πρόοδος θα έρθει μέσα από σκληρή δουλειά, μέσα από τη σύγκρουση με τις νοοτροπίες του χτες και όχι με ιαχές που βρίθουν από εμφυλιοπολεμικό περιεχόμενο.
Αυτό έχει σαν συνεπεία, η εξωστρεφής Ελλάδα που θέλει να δημιουργήσει και να ζήσει με το βλέμμα στην Ευρώπη να κερδίζει διαρκώς μέτρα στο γήπεδο, από εκείνη, την λούμπεν Ελλάδα, που περιφέρει τα κουρέλια της δεξιά και αριστερά και ζητάει ρουσφέτια και διορισμούς.
Αυτό, πρέπει να το καταλάβει και το πολιτικό σύστημα και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Να παλέψει για να δώσει λύσεις στα προβλήματα. Να μετασχηματιστεί. Να ακολουθήσει την κοινωνία στις απαιτήσεις που έχει το 2020, προκειμένου να φτιάξει την Ελλάδα του αύριο, που για πρώτη φορά έχει τη δυνατότητα να γίνει φιλική και στον Έλληνα. Να δώσει όραμα και στόχο, ώστε όλοι μας να μπορέσουμε να ανέβουμε στο άρμα της εξέλιξης και να σταματήσουμε να πιστεύουμε πως ζούμε σε μία χώρα «φούσκα».