H αόρατη απειλή που ακούει στο όνομα κορονοιός εισέβαλε για τα καλά στις ζωές μας και τις εξουσίασε υπέρ το δέον: δεν μπορούμε πλέον «χωρίς την άδειά του» να μιλήσουμε, να μετακινηθούμε, να χαιρετήσουμε, να ασπαστούμε ή να βήξουμε..
Ο Covid _19 έχει δικαιωματικά μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των καθημερινών δελτίων ειδήσεων, των ιντερνετικών sites και των ημερήσιων αλλά και κυριακάτικων εφημερίδων.
Καθημερινό μας μέλημα είναι να προφυλαχθούμε – ακόμη, ναι ναι και για όσο χρειάζεται ακόμα παρά του ότι παραμονεύει ο κίνδυνος για τοπικά lockdowns ,για να αποφύγουμε τα χειρότερα άμα τη επιστροφή μας στην κανονική ζωή, όπως συνέβησαν στη γείτονα, όπου τα φέρετρα στο προσεχές μέλλον θα είναι περισσότερα από τους ανθρώπους ..πρέπει αυστηρά και απαρέγκλιτα να τηρήσουμε τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας που μας έχουν επιβάλει, να κάνουμε τα χειρουργικά γάντια, τις μάσκες και το dettolσύμμάχους μας και να κρατούμε τις απαραίτητες αποστάσεις ασφαλείας μεταξύ μας, πρωτίστως να προφυλάξουμε τους ηλικιωμένους ανθρώπους και φυσικά…να μείνουμε σπίτι για λίγο ακόμη….γιόσο το δυνατόν περισσότερο.
Αυτό που επί μήνες μας περιόρισε και μας έκανε να μεμψιμοιρούμε για πολλούς συνανθρώπους μας δεν μοιάζει τόσο δεδομένο..ούτε αυτονόητο..το MΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ δεν ισχύει για τους άστεγους της οδού Σταδίου οι οποίοι αναγκάζονται να περνάνε τη νύχτα στο δρόμο και υπό τους 0 βαθμούς κελσίου. Εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι πλήθος συμπολιτών μας δεν διαθέτει σπίτι – αυτό που εμείς πασχίζουμε εναγωνίως να ξορκίσουμε – , και όχι μόνο σπίτι, στερείται στοιχειωδών ειδών τροφής, ένδυσης και υπόδυσης και γενικού ιματισμού, ακόμη και φαρμάκων για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις δύσκολες αυτές συνθήκες. Ο αριθμός αυτών ανησυχητικά αυξανόμενος, τα πρόσωπά βουβά μπροστά στα αποκαλυπτήρια μιας άλλης άδειας, διαφορετικής Αθήνας.
Άραγε αποτελεί μέριμνα μόνο του δήμου ή προνοιακό υποκατάστατο όποιου προαιρείται και έχει την ευγενή καλοσύνη να φροντίσει για μερικές ζωές ακόμη εκτεθειμένες πλειστάκις στον κίνδυνο..? Αξίζει να σημειωθεί στο σημείο τούτο ότι στο Δήμο Αθηναίων ανήκουν κατά αποκλειστική κυριότητα πάρα πολλά ακίνητα κυρίως στο κέντρο τα οποία κατά βάση εν έτει 2020 είτε ρημάζουν είτε απλώς μένουν αναξιοποίητα…συσσύτια και δομές φιλοξενίας δεν λειτουργούν ή υπολειτουργούν.. κατά τα άλλα το συντριβάνι Ομονοίας και ο Μεγάλος Περίπατος –του Πέτρου ..ελάτε τώρα , του αυτού Πέτρου – θα συμπληρώσει τον υψηλής αισθητικής αρχιτεκτονημένο διάκοσμο μιας πρωτεύουσας που δεν έχει την ίδια θερμοκρασία για όλους τους πολίτες που διαβιούν εν αυτή ..όπου γής πατρίς αλλά η τράπουλα της καθεστυκυίας τάξης αν ξεβραστεί από την Χαμένη Ατλαντίδα μπορεί και να αλλάξει..
Διανύουμε την εποχή του κορονοιού. Ας μην το ξεχνάμε.
