Ενώ το αγαπημένο θέμα που απασχολεί τις πολιτικές συζητήσεις είναι ο χρόνος πραγματοποίησης των επόμενων βουλευτικών εκλογών, ο Ερντογάν κλιμακώνει σε επίπεδα υστερίας την επιθετική ρητορική, αμφισβητώντας ακόμα και την κυριαρχία των νησιών μας και προβάλλοντας μια όλο και πιο επιθετική τακτική. Μπορεί να μας απασχολεί περισσότερο σαν κοινωνία η ακρίβεια, η τιμή της βενζίνης και ο πληθωρισμός, αλλά αντικειμενικά η Ελληνοτουρκική κρίση επηρεάζει σαφέστατα τη ζωή μας, τη χώρα μας και καθοριστικά τόσο τα εκλογικά σενάρια, όσο και το αποτέλεσμα των εκλογών.
Στις έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί στο τελευταίο διάστημα έχει φανεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την μεγαλύτερη υπεροχή από όλους τους τομείς κυβερνητικής δραστηριότητας έναντι του Αλέξη Τσίπρα στην διαχείριση των εθνικών θεμάτων, των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Στην τελευταία έρευνα της PULSE o Κυρ. Mητσοτάκης θεωρείται πιο κατάλληλος να τα χειριστεί από το 41% των πολιτών έναντι ενός 22% που επιλέγει Α.Τσίπρα και 9% Ν. Ανδρουλάκη και 22% τον Κανένα (38% έναντι 23% στην προηγούμενη μέτρηση).
Στην τελευταία μέτρηση της OPINION POLL το 50.5% θεωρούσε ότι μια Κυβέρνηση Ν.Δ με Πρωθυπουργό τον Κ.Μητσοτάκη μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας έναντι 18.8% που επέλεγε Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με Πρωθυπουργό τον Α.Τσίπρα και 26.2% τον Κανένα. Όσον αφορά δε την αντιμετώπιση της Τουρκικής επιθετικότητας οι προτιμήσεις ήταν 49.5% έναντι 17.8%.Εν ολίγοις η διαχείριση των εθνικών θεμάτων θεωρείται συγκριτικά το πιο ισχυρό χαρτί του Κ.Μητσοτάκη σε σχέση με όλα τα άλλα όπως η Οικονομία κ.ά που και σ’ αυτά επιλέγεται από περισσότερους αλλά η διαφορά είναι σχετικά μικρότερη.
Δεν πρέπει να προκαλούν εντύπωση αυτά τα ευρήματα. Ο Κ.Μητσοτάκης έχει ως «προίκα» μια επιτυχημένη υπεράσπιση των συνόρων στα γεγονότα του Έβρου, έχει συνάψει σημαντικές Συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας με Η.Π.Α και Γαλλία, έχει διεθνοποιήσει το πρόβλημα αποκαλύπτοντας την επιθετικότητα και τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας σε σημείο που ενοχλεί άκρως τον Ερντογάν, είχε μια καταλυτική παρουσία στο Κογκρέσο, έχει εξασφαλίσει το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων με σύγχρονο εξοπλισμό, ανάγκασε τον Σολτς να αλλάξει στάση απέναντι στις Τουρκικές προκλήσεις κ.λ.π. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλει μια θολή άποψη περί πολυδιάστατης και «ευέλικτης» εξωτερικής πολιτικής που λίγοι καταλαβαίνουν τι εννοεί ακριβώς.
Είναι επομένως φανερό ότι η κλιμάκωση της Τουρκικής προκλητικότητας δημιουργεί φόβο και ανησυχία για τις εξελίξεις και ταυτόχρονα προβάλει περισσότερο αυτή την υπεροχή του Πρωθυπουργού. Οποιαδήποτε εξέλιξη σ’ αυτό το επίπεδο επηρεάζει επομένως καθοριστικά τις πολιτικές διεργασίες, τον χρόνο προκήρυξής τους, το αποτέλεσμα σ’ αυτές.
Υπάρχουν διάφορα σενάρια που μπορεί να σκεφτεί κανείς. Το ένα είναι η επιθετικότητα αυτή να είναι ρητορικά οξύτατη, αλλά η αποφασιστικότητα και η ψυχραιμία της Ελληνικής πλευράς ακόμα και ο ρόλος του διεθνούς παράγοντα, να μη επιτρέψουν κάποιο θερμό ή πολεμικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια του Καλοκαιριού.
Σ’ αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές μετά τη λήξη των θερινών διακοπών, με τον Πρωθυπουργό να συσταθμίζει και τους παράγοντες της ακρίβειας και της συνολικής πορείας της Οικονομίας, πιθανόν κλιματικά φαινόμενα που μπορεί να έχουν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ή όχι. Υπάρχει βέβαια ένα σημείο προβληματισμού σ’ αυτό το σημείο. Με το δεδομένο ότι θα έχουμε διπλές εκλογές, θα μεσολαβήσει ένα διάστημα που στο τιμόνι της χώρας θα βρίσκεται μια υπηρεσιακή Κυβέρνηση. Τι συμβαίνει αν επιλεγεί εκείνη η στιγμή από τον Ερντογάν για μια πιο ανοιχτή επιθετική ενέργεια;
Από την άλλη τυχόν επεισόδιο στην διάρκεια του Καλοκαιριού μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στο σύνολο των εσωτερικών πολιτικών διεργασιών. Αν ο Ερντογάν τολμήσει να ξεπεράσει τα εσκαμμένα και πάρει αποφασιστική απάντηση όπως στον Έβρο, δεν νομίζω πως χρειάζεται ιδιαίτερη ικανότητα στην πολιτική ανάλυση για να προβλέψει κανείς τι μπορεί αυτό να σημαίνει. Από την άλλη υπάρχει και το κακό σενάριο. Λάθος αντίδραση και προβληματικό αποτέλεσμα σε μια τέτοια ενέργεια Ερντογάν μπορεί να αποδομήσει ή να δημιουργήσει πλήγματα στο προφίλ του Έλληνα Πρωθυπουργού και απώλεια του ισχυρού του ατού, δηλαδή της αποτελεσματικής διαχείρησης στα ελληνοτουρκικά.
Είτε έτσι είτε αλλιώς η Ελληνοτουρκική κρίση διαδραματίζει και θα διαδραματίσει ένα από τους βασικούς παράγοντες που θα επιδράσουν στις πολιτικές διεργασίες, στον ορισμό του χρόνου εκλογών και στο αποτέλεσμά τους. Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική είναι υπόθεση διαχείρισης ρίσκων. Το τι θα συμβεί θα το δούμε και θα το αξιολογήσουμε. Το τι συμβαίνει αυτή την ώρα όμως το ξέρουμε, το βλέπουμε, το μετράμε. Ο Κ.Μητσοτάκης θεωρείται μακράν ο καταλληλότερος να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση και πολλοί σχολιάζουν ότι ο Ερντογάν έκανε αυτό το λάθος που έχουν κάνει διάφοροι αντίπαλοι του Πρωθυπουργού: να τον υποτιμήσουν.
* Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι Διευθυντής Ερευνών της OPINION POLL, Πολιτικός Αναλυτής
Δημοσιεύθηκε στο liberal.gr
