Το διαδίκτυο έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας εδώ και δεκαετίες, ενώ η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα για τηλεργασία και τηλεκπαίδευση, κάτι που εφαρμόζεται ξανά στη χώρα μας λόγω του δεύτερου κύματος της πανδημίας του κορωνοϊού.
Την ώρα που το Υπουργείο Παιδείας κάνει λόγο για “μεμονωμένα” προβλήματα στην πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης, παιδιά στο Κερατσίνι, το Πέραμα, τη Δραπετσώνα και άλλες περιοχές νιώθουν παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Δε μπορούν να παρακολουθήσουν, όχι γιατί δε θέλουν αλλά για έναν πιο σοβαρό λόγο: Γιατί δεν μπορούν. Δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Κάποια δεν έχουν ίντερνετ, άλλα δεν έχουν υπολογιστή ή τάμπλετ.
Σήμερα, διευθυντής Σχολείου στο Κερατσίνι έφερε στο φως ένα γεγονός σκληρό αλλά αληθινό. Όσοι μένουμε στις παραπάνω περιοχές είναι σίγουρο ότι έχουμε ανάλογα παραδείγματα. Όπως έκανε λοιπόν γνωστό μέσω της προσωπικής του σελίδας στο facebook, μαθήτρια ΔΕΝ έκανε μάθημα τηλεκπαίδευσης όπως τα άλλα παιδιά και έκανε πολλές απουσίες έως σήμερα, θεω
ρημένες αδικαιολόγητες. Όπως έμαθε από συγγενικό πρόσωπο της μαθήτριας, η οικογένεια δεν είχε στο σπίτι ίντερνετ και έκανε μάθημα από το κινητό με δεδομένα που άγγιζαν τη βδομάδα το κόστος των 15-20 ευρώ και οι άνθρωποι στην κυριολεξία δεν είχαν να φάνε μετά, καθώς είναι ΑΝΕΡΓΟΙ.
Αυτά στο Κερατσίνι και την Δραπετσώνα, στη Β Πειραιά εν έτη 2020. Καλό θα ήταν η Υπουργός αλλά και οι πολιτευτές να επισκεφτούν τις περιοχές μας, να συνομιλήσουν με γονείς. Να δουν τις συνθήκες διαβίωσης.
Ο Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας στο πλαίσιο της κοινωνικής του πολιτικής προσφέρει γεύματα σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, όμως αυτό δεν αρκεί. Η πόλη υποβαθμίζεται συνεχώς. Και ευθύνες έχουν άπαντες. Ας τις αναλάβουν κάποια στιγμή.
