Όπως αναφέρει ο στην ανάρτηση του ο κ. Δερτούζος έχει δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα υγιεινής σε ένα σπίτι στη περιοχή Αιαντείου, όπου μητέρα δύο παιδιών ανήμπορη με κινητικά προβλήματα και μη μπορώντας να πάει να πετάξει τα σκουπίδια της στο κάδο απορριμμάτων που βρίσκεται σε απόσταση, πετάει τα σκουπίδια της στην αυλή του σπιτιού της.
Γράφει μεταξύ άλλων: «Ενημερώθηκα από γείτονα, ο οποίος μου έστειλε φωτογραφίες και αμέσως επισκέφθηκα το σπίτι και είχα προσωπική άποψη.
Καλείται η Δημοτική αρχή η οποία έχει ενημερωθεί για το πρόβλημα και ακόμη δεν έχει ενεργήσει, να παρέμβει άμεσα, να καθαρίσει το χώρο και να τοποθετήσει κάδο απορριμμάτων κοντά στο σπίτι. Συγχρόνως η Κοινωνική υπηρεσία του Δήμου θα πρέπει άμεσα να έρθει σε επαφή με την οικογένεια το συντομότερο διότι υπάρχει και ειδικό πρόβλημα».
Αν ισχύουν όσα αναφέρονται, φυσικά και πρέπει-αν δεν έχει ήδη γίνει-να βοηθηθεί η οικογένεια αυτή με κάθε τρόπο. Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα οφείλουν να τα γνωστοποιούνε στις δημοτικές αρχές, ειδικά σε δήμους μεγάλης έκτασης και πληθυσμού όπως η Σαλαμίνα.
Κανείς μα κανείς Δήμαρχος, και κανένας μα κανένας οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης δεν έχει τις δυνατότητες να ξέρει την κατάσταση κάθε δημότη, τα προβλήματα του και τις ιδιαιτερότητες καθενός δημότη ξεχωριστά. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο σε πολύ μικρούς Δήμους νησιωτικούς, όπου όλοι γνωρίζουν όλους.
Η συγκεκριμένη ανάρτηση θίγει ένα σοβαρότερο και βαθύτερο πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας που είναι και το σημαντικότερο. Διότι, αργά ή γρήγορα τα σκουπίδια θα μαζευτούνε, εφόσον φυσικά και η ίδια η οικογένεια δώσει το πράσινο φως στις υπηρεσίες του Δήμου να εισέλθουν στην οικία αυτή που αποτελεί ιδιωτικό χώρο. Διότι υπάρχουν νόμοι που πρέπει να τηρούνται και οι δημοτικές υπηρεσίες δεν μπορούν να εισέρχονται χωρίς άδεια σε κανέναν ιδιωτικό χώρο ακόμη και αν η κατάσταση το επιβάλει.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως τίθεται συνολικά θέμα υγιεινής για όλη την γειτονιά. Η ανάρτηση αυτή έχει μεγάλη αξία διότι ακουμπάει ευαίσθητες χορδές. Θίγει την κατάσταση που μπορεί να βιώνουν χιλιάδες συμπολίτες μας επειδή είτε έχουν προβλήματα υγείας είτε είναι ανάπηροι, είτε είναι οικονομικά ανήμποροί να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ζωής και προπάντων στη προσωπική επιβίωση. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε σαν κοινωνία. Διότι πίσω από κάθε πόρτα σπιτιού την αλήθεια την γνωρίζουν ελάχιστοι.
Ως κοινωνία να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να μοιραστούν τον πόνο τους. Πάντα βρίσκεται κάποιος να βοηθήσει. Οι κατάλληλες δημοτικές και κοινωνικές δομές μπορούν να ξεκλειδώσουν τις αντιστάσεις και οι άνθρωποι να δηλώσουν τα προβλήματα τους. Άλλωστε κατά τη διάρκεια της καραντίνας και όχι μόνο τόσο ο Δήμος Σαλαμίνας όσο και πολλοί άλλοι δίδαξαν με το παράδειγμα της αλληλεγγύης που παρέδωσαν.
