Γράφουν οι: Χρήστος Σγαρδέλης, Αθηνά Παυλή
Συγκλονιστικά είναι όσα έρχονται στο φως για τους θανάτους χελωνών του είδους caretta–caretta στην περιοχή της Νεάπολης Λακωνίας.
Μόνο φέτος,σύμφωνα με μέλη του συλλόγου «Τουλίπα Γουλιμή» του Δήμου Βοιών, έχουν εντοπιστεί 40 νεκρές χελώνες, ενώ πολλές διεσώθησαν με πολύ σοβαρούς τραυματισμούς, κυριώς στο κεφάλι.
Νωρίς το πρωί της Παρασκευής,μάλιστα, άνδρες του Λιμενικού ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με ένα ακόμα αποτρόπαιο θέαμα στην περιοχή Πούντα Λακωνίας, καθώς εντόπισαν μια χελώνα caretta-caretta κομμένη στα δύο. Το άτυχο ζώο πιθανολογείται ότι μπλέχτηκε σε έλικα πλοίου, βρίσκοντας τραγικό θάνατο. Η Λιμενική Αρχή ενημέρωσε την αρμόδια υπηρεσία για την υγειονομική της ταφή.
Δυστυχώς, δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό αφού πολλές φορές η θάλασσα ξεβράζει στην ακτή τραυματισμένες ακόμα και νεκρές θαλάσσιες χελώνες.
Σύμφωνα με πληροφορίες που μας έδωσε η Μαρία Αρώνη, υπεύθυνη για την διάσωση άγριων ζώων του συλλόγου «Τουλίπα Γουλιμή», μέσα σε πέντε χρόνια έχουν περισυλλεχθεί 144 νεκρές χελώνες. Οι περισσότεροι θάνατοι και τραυματισμοί οφείλονται,όπως μας λέει, σε ανθρωπογενή αίτια,με συνηθέστερα το μπλέξιμο σε προπέλα και τον τραυματισμό από αλιευτικά εργαλεία. Σε πολλές περιπτώσεις,ωστόσο, η αιτία παραμένει άγνωστη.
Η κα Αρώνη μας λέει χαρακτηριστικά, «Η κατάσταση γενικότερα με τα άγρια ζώα εδώ έχει σοβαρό πρόβλημα ,διασώζω άγρια ζώα 11 χρόνια και τα 6 τελευταία με τον Γιάννη (σ.σ Ψαρράκη) τα περιστατικά πολλά και πολύ ψυχοφθόρα ,η κατάσταση όμως με τις χελώνες έχει ξεφύγει ,όλα τα ζώα έχουν περάσει από τα χέρια μου και τα χέρια του Γιάννη φαντάσου τι έχουμε δει».
Ο Γενικός Γραμματέας του συλλόγου και υπεύθυνος περιβαλλοντικών δράσεων κος Γιάννης Ψαρράκης τονίζει:
«Για να τοποθετούνται τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Το θέμα των θανάτων είναι πολυπαραγοντικό. Βεβαίως η αλιεία έχει ένα σημαντικό μερίδιο από την πίτα αυτή, είτε με αθέλητες περιπτώσεις (εμπλοκή σε αλιευτικά εργαλεία), είτε σε σκόπιμη θανάτωση από ασυνείδητους ψαράδες. Πέρα αυτών μερίδιο έχει η σύγκρουση με πλοία – μικρότερα σκάφη – ταχύπλοα – έλικες πλοίων. Επίσης η κατάποση πλαστικών τα οποία οι χελώνες θεωρούν μέδουσες (φυσική τους τροφή).
Θα πρέπει,ακόμα, να λαμβάνεται υπόψη η γενικότερη ρύπανση της Μεσογείου, ο θάνατος από ασθένειες, καθώς και ο φυσιολογικός θάνατος λόγω ορίου ζωής. Βεβαίως δεν παραγνωρίζεται ότι σημαντική ευθύνη, ίσως περισσότερο από τους άλλους παράγοντες έχει η αλιεία, αλλά θα ήταν άδικο όλους τους θανάτους να τους χρεώνουμε στους ψαράδες (υπάρχουν και ευσυνείδητοι ψαράδες που απελευθερώνουν χελώνες που έχουν μπλεχτεί στα εργαλεία τους και στόχος είναι να γίνουν όλοι έτσι).
Για όλους αυτούς τους λόγους απαιτείται αντιμετώπιση του ζητήματος με ολοκληρωμένα μέτρα και σαφώς μια διαφορετική αλιευτική πολιτική, γιατί δεν είναι μόνο οι χελώνες, είναι δελφίνια, φώκιες, καρχαρίες και άλλα κητώδη. Εμείς ως Σύλλογος αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να καταγράφουμε περιστατικά και να αναδεικνύουμε το πρόβλημα, μέχρι που οι αρμόδιοι να επεξεργαστούν λύσεις.»
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι γροθιά στο στομάχι, θα πρέπει παρ’ όλα αυτά να αποτελέσουν τροφή για σκέψη και τα ήδη πολλά,καταγεγραμμένα και μη,περιστατικά θανάτωσης άγριων ζώων να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τις αρμόδιες αρχές.
Το περιβάλλον,άλλωστε, δεν ανήκει στον άνθρωπο αλλά ο άνθρωπος ανήκει στο περιβάλλον και εξαρτάται από αυτό, γι’αυτό το λόγο πρέπει να μάθει να συμβιώνει και να προστατεύει τα άγρια ζώα.
