Σοκ προκαλούν οι καταγγελίες του Ιωάννη Βλάχου,δικηγόρου του ενός θύματος και μηνυτή του Δημήτρη Λιγνάδη,ο οποίος μίλησε το πρωί της Τρίτης στο ΣΚΑΙ και αποκάλυψε τον τρόπο, με τον οποίο δρούσε ο γνωστός σκηνοθέτης.
«Μιλάμε για κακοποιητικές συμπεριφορές, για μια μέθοδο που ο κατηγορούμενος είχε αναπτύξει για να μπορέσει να προσελκύσει ανήλικα άτομα για να μπορέσει να ικανοποιήσει πάνω τους τις διαθέσεις του. Υπήρχε η μέθοδος της προσέγγισης, της προσέλκυσης, της κατάκτησης. Ακολουθούσε το στάδιο της ψυχαγωγικής χειραγώγησης. Πρόκειται για παιδιά που δεν είχαν διαμορφώσει τον χαρακτήρα τους,δεν είχαν διαμορφωθεί ως προς τη σεξουαλικότητα τους, δεν είχαν ισορροπήσει μέσα στο κοινωνικό και οικογενειακό τους περιβάλλον. Το τρίτο και τελευταίο στάδιο ήταν αυτό της σωματικής κακοποίησης. Είναι ένα μοτίβο δράσης που προκύπτει από τα περισσότερα παιδιά, με τα οποία έχω μιλήσει», είπε ο δικηγόρος του θύματος.
Συμπληρώνει δε ότι ο κατηγορούμενος είχε ισχυρό ένστικτο πως θα επιλέγει τα θύματά του και με τι τρόπο θα μεταχειρίζεται το κάθε ένα από αυτά. «Το μοτίβο της δράσης του είχε κοινά χαρακτηριστικά: Ήταν η αίγλη του θεάτρου, η δημοσιότητα που είχε ο ίδιος, οι υποσχέσεις ότι μαζί μου θα κάνεις μια λαμπρή καριέρα, η εκπεφρασμένη του αγάπη, ο θαυμασμός για άτομα ηλικίας 14-15 χρονών. Τα παιδιά είχαν χάσει την ικανότητα της διάκρισης, του κατά πόσο ήταν σωστό και αποδεκτό το να έχουν συγκεκριμένου επιπέδου σχέσεις με τον άνθρωπο που ήταν πολύ μεγαλύτερος τους. Τα χρησιμοποιούσε και τα σκηνοθετούσε ακόμα και στις σχέσεις μεταξύ τους. Μιλάμε για κύκλο παιδιών που μονίμως είχε γύρω του. Δε σκηνοθετούσε μόνο στο θέατρο, αλλά και αυτούς που πλησίαζε. Έδινε συγκεκριμένους ρόλους στη ζωή τους. Έχω ακούσει περιπτώσεις παιδιών που ήθελαν να αυτοκτονήσουν. Η μήνυση που έχω υποβάλει εγώ περιλαμβάνει και ονόματα άλλων παιδιών που είχαν βρεθεί στο περιβάλλον. Δεν ήταν μπροστά τη στιγμή του βιασμού, όμως στο πλαίσιο της προσέγγισης υπήρχαν κι άλλα άτομα, τα οποία έχουν καταθέσει», υπογραμμίζει ο κ. Βλάχος.
Ωστόσο, τόνισε ότι για να μπορέσει να διασφαλιστεί ότι θα φτάσει η μαρτυρία αυτών των ανθρώπων μέχρι και το ακροατήριο, εάν κι εφόσον παραπεμφθεί σε δίκη ο κατηγορούμενος, πρέπει να διαφυλαχθεί η ανωνυμία τους. «Πρόκειται για ανθρώπους που είχαν εμπειρία προσωπική από τον χώρο του θεάτρου, τον ίδιο τον κατηγορούμενο ή και το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον του κατηγορουμένου και δεν ανήκουν στον χώρο του θεάτρου», κατέληξε.
