Θλίψη φέρνει στον χώρο της τέχνης η είδηση του θανάτου του πολυβραβευμένου συγγραφέα Βασίλη Αλεξάκη. Ο λογοτέχνης απεβίωσε σε ηλικία 77 ετών ενώ ήταν γνωστό πως αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια, κυρίως αναπνευστικά.
Πέρασε τα πρώτα του χρόνια στην Αθήνα, έχοντας γεννηθεί τον Δεκέμβριο του 1943. Στην νεαρή ηλικία των 17 ετών έλαβε υποτροφία στην Ανώτατη Δημοσιογραφική σχολή της Λιλ. Μετά τις σπουδές του επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία, εν τέλει όμως εγκαταστάθηκε στο Παρίσι μετά τo πραξικόπημα του 1968.
Η επαγγελματική του δράση περιλαμβάνει την πολύχρονη συνεργασία του με την εφημερίδα Le Monde αλλά και τη συγγραφή πολλών γαλλόφωνων βιβλίων. Εργάστηκε ως κριτικός βιβλίων χρονογράφος αλλά και δημοσιογράφος.
Έργα του έχουν εκδοθεί, εκτός από τη Γαλλία, και στη Γερμανία, την Ισπανία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Τουρκία, την Αργεντινή, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Όντας άνθρωπος της τέχνης δραστηριοποιήθηκε και σε άλλους τομείς όπως ο κινηματογράφος. Σκηνοθέτησε την ταινία μικρού μήκους << Είμαι κουρασμένος>> η οποία απέσπασε και βραβείο στο φεστιβάλ γαλλικού κέντρου κινηματογράφου. Επίσης σκηνοθέτησε τηλεταινίες και μία μεγάλη μήκους ταινία με τίτλο << Αθηναίοι>> , η οποία και απέσπασε το πρώτο βραβείο Διεθνούς φεστιβάλ ταινιών χιούμορ το 1991.
Τέλος, δεν θα μπορούσε από το ενεργητικό του να λείπει το θέατρο με τις παραστάσεις << Εγώ δεν…>> και << Μη με λες Φωφώ>>.
Το 2007 η Γαλλική Ακαδημία του απένειμε το μεγάλο βραβείο μυθιστορήματος.
Η κηδεία του θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο.
Πρόσωπα της εγχώριας πολιτικής εξέφρασαν τη θλίψη τους για τον θάνατο του αξιοσημείωτου λογοτέχνη.
Λίνα Μενδώνη, υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού: «Τα ελληνικά γράμματα έχασαν έναν σπουδαίο δημιουργό, μια φωνή ανεξάρτητη, αγαπητή και ξεχωριστή. Έναν συγγραφέα που κέρδισε την εκτίμηση των συναδέλφων του και την αγάπη των αναγνωστών στις δύο χώρες που μοίρασε τη ζωή του, στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Ο πολυβραβευμένος και πολυμεταφρασμένος Βασίλης Αλεξάκης έγραψε για τον έρωτα, τον θάνατο, την ελευθερία, με μια «μέθοδο» που συνταίριαζε στη γραφή του εικόνες και σκηνές από την αληθινή ζωή, με τις οποίες ο καθένας μπορούσε να ταυτιστεί, με φαντασία, χιούμορ, ερωτισμό. Είναι μερικά από αυτά τα στοιχεία που μετατρέπουν ένα κείμενο σε λογοτεχνία. Δεν είναι πια μαζί μας ο Βασίλης, όμως οι σελίδες των βιβλίων του θα εξακολουθήσουν να μας μεταφέρουν τη νεανική του διάθεση. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους και στους πολυάριθμους φίλους του».
Νικόλας Γιατρομανωλάκης, υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού : «Πολυβραβευμένος, πολυμεταφρασμένος και πολυσχιδής, ο Βασίλης Αλεξάκης άφησε έντονο το αποτύπωμά του τόσο στην ελληνική όσο και στην γαλλική λογοτεχνία. Το ιδιαίτερο χιούμορ του, η πολύ προσωπική σχέση του με τις λέξεις, τη γαλλική γλώσσα στην οποία εξέδωσε και τα πρώτα του βιβλία, όσο και με την ελληνική έχουν αποτυπωθεί στα βραβευμένα βιβλία του Η Μητρική Γλώσσα (έκανε αίσθηση και τιμήθηκε το 1995 με το γαλλικό βραβείο Medicis) αλλά και Ξένες Λέξεις, με το οποίο κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 2004. Όπως έλεγε ο ίδιος, «οι λέξεις είναι η ζωή μου, επιπλέω σε ένα πέλαγος λέξεων». Το πέλαγος αυτό είναι η παρακαταθήκη του».