Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά στις 3 Σεπτεμβρίου την Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου, του θαυματουργού Αγίου που έζησε με ταπείνωση, αγάπη και προσφορά στον συνάνθρωπο. Η ανακομιδή πραγματοποιήθηκε το 1953 στην Αίγινα, ενώ λίγα χρόνια αργότερα, το 1961, το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον κατέταξε επισήμως στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο βίος του Αγίου Νεκταρίου
Ο Άγιος Νεκτάριος, Μητροπολίτης Πενταπόλεως, γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846 στη Σηλυβρία της Θράκης με το κοσμικό όνομα Αναστάσιος Κεφαλάς. Από μικρή ηλικία γνώρισε δυσκολίες, όμως η βαθιά του πίστη και η αγάπη για τη μάθηση τον οδήγησαν στην Κωνσταντινούπολη και έπειτα στη Χίο, όπου εργάστηκε ως δάσκαλος.
Το 1876 εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή Χίου, λαμβάνοντας το όνομα Λάζαρος, και λίγο αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος με το όνομα Νεκτάριος. Η πορεία του τον οδήγησε στην Αθήνα και έπειτα στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, όπου ανήλθε μέχρι το αξίωμα του Μητροπολίτου Πενταπόλεως.
Παρά τη σημαντική του δράση, αντιμετώπισε φθόνους και συκοφαντίες, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στην Ελλάδα. Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας και διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής, ενώ το 1904 ίδρυσε τη γυναικεία Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα, όπου εγκαταστάθηκε το 1908.
Η αγιότητα και το έργο του
Ο Άγιος Νεκτάριος υπήρξε παράδειγμα ταπεινοφροσύνης, φιλανθρωπίας και αγάπης. Έγραψε θεολογικά συγγράμματα και κηρύγματα που συγκέντρωναν πλήθη πιστών. Η κοίμησή του στις 8 Νοεμβρίου 1920 συνοδεύτηκε από μαρτυρίες θαυμάτων, τα οποία συνεχίστηκαν και μετά την εκδημία του.
Η ανακομιδή και η αγιοκατάταξη
Τα Ιερά του Λείψανα ανεκομίσθησαν το 1953 στην Αίγινα, όπου βρίσκεται η Μονή του. Στις 20 Απριλίου 1961, με επίσημη Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Νεκτάριος ανακηρύχθηκε Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Από τότε τιμάται ως προστάτης των ασθενών, με αμέτρητες μαρτυρίες πιστών για θαυματουργικές επεμβάσεις στη ζωή τους.