Του Ηλία Μόσιαλου, Καθηγητή Πολιτικής Υγείας
Τον προηγούμενο Μάρτιο είχα αναφέρει τον προβληματισμό μου αναφορικά με το ρόλο της της Εκκλησίας σε περιόδους πανδημίας.
Έθεσα πρώτος το ζήτημα με τρόπο ήπιο, απευθύνοντας τον προβληματισμό κυρίως στους βαθύτερα θρησκευόμενους. Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος είχε τότε τοποθετηθεί δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει θέμα διακοπής της Θείας Κοινωνίας.
Η γνώμη μου ήταν ότι η Θεία Κοινωνία θα πρέπει να σταματήσει με τη σημερινή της μορφή μέχρι να έχουμε ασφαλές εμβόλιο. Είπα τότε πως θα μπορούσαμε να σκεφτούμε πιο ασφαλείς τρόπους τέλεσης της Θείας Κοινωνίας όπως γίνεται σε άλλες χώρες.
Οι λύσεις όμως ή έστω οι οδηγίες κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας, πρέπει να είναι και παγκόσμιες. Ο κορωνοϊός είναι μια νόσος που δεν γνωρίζει σύνορα, επομένως και στο θέμα των θρησκευτικών δραστηριοτήτων πρέπει να υπάρχουν λύσεις και σε εθνικό και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Γι’ αυτό είχα επικοινωνήσει με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, και είχα μάθει πως δεν είχαν εκδοθεί οδηγίες. Ο ΠΟΥ όμως, ένα μήνα αργότερα, στις 7 Απριλίου ανακοίνωσε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο κατευθυντήριων οδηγιών για τις θρησκευτικές δραστηριότητες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η έκδοση αυτών των οδηγιών από τον κατεξοχήν αρμόδιο Οργανισμό, όπως και όλες οι οδηγίες του ΠΟΥ, εκδίδονται για να κατευθύνουν τις κυβερνήσεις στο έργο τους και να συμβάλουν σε μια ενιαία εφαρμογή μέτρων δημόσιας υγείας.
Οι οδηγίες του ΠΟΥ καλύπτουν αναλυτικά τις προτεινόμενες αλλαγές όσον αφορά τις θρησκευτικές συναθροίσεις, και την ασφαλή διεξαγωγή των θρησκευτικών δραστηριοτήτων. Επίσης, με σεβασμό τόσο στους πιστούς και στους ιεράρχες, αναφέρονται στο ρόλο των θρησκευτικών αρχηγών και λειτουργών.
Η γνώμη μου είναι πως σαφώς και πρέπει να σεβόμαστε τις επιθυμίες των πιστών. Αλλά σε καιρούς πανδημίας πρέπει να βρούμε μια ισορροπία μεταξύ συνέχισης της εκπλήρωσης των θρησκευτικών δραστηριοτήτων και της διασφάλισης της δημόσιας υγείας.
Δεν θα μεταφράσω τις οδηγίες για να μη θεωρηθεί ότι δεν αποδίδω σωστά το πνεύμα των οδηγιών. Πιστεύω όμως ότι οι οδηγίες είναι σαφείς και αποτελούν τη βάση για την υιοθέτηση συγκεκριμένων κατευθύνσεων και προτάσεων και στη χώρα μας.