Με λόγια που δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος καταδίκασε απερίφραστα τις φρικαλεότητες που εκτυλίσσονται στη Λωρίδα της Γάζας.
Αναφερόμενος στις σκηνές φρίκης που βλέπει καθημερινά η διεθνής κοινή γνώμη, μίλησε για παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα και αιχμαλώτους που αναγκάζονται να σκάψουν τους ίδιους τους τάφους τους. «Είναι πραγματικά ντροπή για το γένος των ανθρώπων, για όλη την ανθρωπότητα», δήλωσε, σκορπίζοντας συγκίνηση αλλά και προβληματισμό.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μίλησε το απόγευμα της Τρίτης 5 Αυγούστου, κατά τον αγιασμό των θυρανοιξίων του ανακαινισμένου ναού της Σκήτης της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού, στη Χάλκη των Πριγκηποννήσων, όπου και χοροστάτησε στον Μέγα Εσπερινό.
«Η Εκκλησία δεν εγκαταλείπει ποτέ την ελπίδα»
Σε μια ομιλία γεμάτη συμβολισμό, πίστη και αναφορά στις ιστορικές αντοχές του ελληνισμού της Πόλης, ο κ.κ. Βαρθολομαίος σημείωσε:
«Η Εκκλησία δεν εγκαταλείπει ποτέ την ελπίδα, ούτε την προσπάθειά της να μεταμορφώσει τον κόσμο. Όχι με πόλεμο και βία – αυτά τα εργαλεία δεν φέρνουν προκοπή. Ό,τι μεγάλο έγινε στην Ιστορία, το έκαναν λίγοι άνθρωποι με πίστη και αγάπη».
Κάνοντας έμμεση αναφορά στη σημερινή παγκόσμια σκληρότητα και στον πόλεμο στη Γάζα, ο Πατριάρχης προέτρεψε το ποίμνιο να δει την αλήθεια μέσα από τα μάτια της αγάπης, της θυσίας και της πνευματικής μεταμόρφωσης.
«Η σκήτη της Χάλκης γεύθηκε το πικρό ποτήρι της Ρωμιοσύνης»
Ο Παναγιώτατος δεν παρέλειψε να εξάρει τη σημασία της πλήρους ανακαίνισης της σκήτης, μια πράξη που συμβολίζει τη δύναμη της πίστης και της προσφοράς:
«Η μικρή αυτή σκήτη, γνωστή και ως “σκήτη του Μακαρίου”, δοκιμάστηκε όσο λίγα μέρη της Πόλης. Μεταφέρει επάνω της τα αλαλήτα στενάγματα του Γένους μας».
Ευχαρίστησε θερμά τον Δρα Στέφανο Γιαλουράκη και τη σύζυγό του Άννα, που ανέλαβαν εξ ολοκλήρου το κόστος της ανακαίνισης, λέγοντας ότι η αγάπη και η ευθύνη τους προς τη Μητέρα Εκκλησία αποτυπώνονται στο έργο τους.
Ο λόγος του Οικουμενικού Πατριάρχη αποτελεί ηχηρό μήνυμα ενάντια στη λήθη, την αδιαφορία και τη βαρβαρότητα. Την ώρα που η ανθρωπότητα δοκιμάζεται, εκείνος επιμένει να μιλά για ελπίδα, αγάπη και την ανάγκη να θυμόμαστε πως «τίποτα μεγάλο δεν έγινε χωρίς θυσία».