Ο Χρήστος Ταραντίλης παραιτήθηκε από τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου το μεσημέρι της Κυριακής,αιτιώμενος οικογενειακούς και προσωπικούς λόγους,σε ανακοίνωση που απέστειλε στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η απάντηση από το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ήρθε λίγες ώρες μετά, αφού σύμφωνα με ανάρτησή του στο Twitter συσχετίζει την παραίτηση Ταραντίλη με την υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη. “Αν πρόκειται για τη χαμένη ευθιξία του κ. Μητσοτάκη και της κ. Μενδώνη, του αξίζουν συγχαρητήρια”, αναφέρει μεταξύ άλλων η ανάρτηση.
Αναλυτικά η ανάρτηση του ΣΥΡΙΖΑ:
“Αντί να παραιτηθεί η κ. Μενδώνη, που έχει γαντζωθεί στη καρέκλα της τη στιγμή που έχουν ξεσηκωθεί εναντίον της όλοι οι άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, αγανακτισμένοι από τη συγκάλυψη του κατηγορουμένου για παιδεραστία κ. Λιγνάδη, παραιτείται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος» τονίζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.Αν πρόκειται για τη χαμένη ευθιξία του κ. Μητσοτάκη και της κ. Μενδώνη, του αξίζουν συγχαρητήρια”.
Ο Χρήστος Ταραντίλης με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ξεκαθαρίζει ότι η παραίτησή του οφείλεται αποκλειστικά σε οικογενειακούς λόγους. Επίσης κάνει λόγο για “επιμονή της αντιπολίτευσης να ερμηνεύει αυθαίρετα την ανακοίνωσή του,επιχειρώντας να την εκμεταλλευτεί πολιτικά “.
Ολόκληρη η ανάρτηση του Χρήστου Ταραντίλη:
“Διαπιστώνοντας, δυστυχώς, ότι η αντιπολίτευση επιμένει να ερμηνεύει αυθαίρετα την ανακοίνωσή μου, επιχειρώντας να την εκμεταλλευτεί πολιτικά, επανέρχομαι για δεύτερη φορά -ελπίζω και τελευταία: Η παραίτησή μου δεν οφείλεται σε πολιτικούς λόγους. Μένω πιστός στις αρχές της Ν.Δ. και στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, συνεχίζοντας, άλλωστε, να υπηρετώ την παράταξη και τον Πρόεδρο ως Βουλευτής Επικρατείας και να εργάζομαι για το μεταρρυθμιστικό μας πρόγραμμα. Και επαναλαμβάνω κατηγορηματικά ότι θέλησα να παραιτηθώ από τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου αποκλειστικά για οικογενειακούς λόγους. Παρακαλώ όλους να σεβαστούν τους λόγους αυτούς. Είναι καλό κάποτε όλοι να αντιληφθούμε ότι η πολιτική δράση εξελίσσεται ταυτόχρονα και παράλληλα με την οικογενειακή μας ζωή. Και συχνά, οι δυσκολίες στο ένα πεδίο επηρεάζουν δυσμενώς το άλλο. Η διαχείριση τέτοιων ευαίσθητων ζητημάτων εναπόκειται στις επιλογές κάθε ατόμου, οι οποίες όμως οφείλουν να γίνονται σεβαστές απ’ τους υπολοίπους. Γιατί, διαφορετικά, η πολιτική μετατρέπεται σε ισοπεδωτικό εισβολέα στον ιδιωτικό χώρο κάθε πολίτη. Και αυτό δεν συνάδει με τον πολιτικό πολιτισμό που έχουμε χρέος να οικοδομούμε ημέρα με την ημέρα”.