Γράφει ο Ανδρίκος Παπανδρέου
Τώρα, που ολοκληρώθηκε πια, μετά από μια πολύχρονη δικαστική διαδικασία και η τελευταία πράξη μιας πολιτικής σκευωρίας, αυτή των CDS, αφού ο εκ των ενορχηστρωτών της, κ. Πάνος Καμμένος, καταδικασθείς για την άτιμη πράξη, ικανοποίησε τις αποφάσεις και τα δεδικασμένα από τη δικαιοσύνη, θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις, ελπίζοντας να διατηρήσω αποστάσεις από την συναισθηματική φόρτιση, που δεν κρύβω ότι είναι παρούσα και ισχυρή, όσο γράφω αυτές τις γραμμές.Η σκευωρία που κατέρρευσε, εξυφάνθηκε εναντίον μου, αλλά και εναντίον του αδελφού μου, πρώην Πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, από εξωθεσμικά κέντρα, αλλά και πολιτικούς που ελλείψει ουσιαστικών πολιτικών επιχειρημάτων και προτάσεων, επέλεξαν τη συκοφαντία και τη σπίλωση πολιτικών προσώπων και κομμάτων, για να αναρριχηθούν στην εξουσία. Μαζί μάλιστα, με την άλλη σκευωρία, αυτή των 500 εκατομμυρίων που υποτίθεται ότι κατείχε σε λογαριασμό της HSBC η μητέρα μου Μαργαρίτα, για την οποία επίσης έχουν καταδικαστεί από τη δικαιοσύνη οι σκευωροί, σκοπό είχαν να πληγεί βάναυσα η ιστορία της οικογενείας μου, η οποία χαρακτηρίζεται από μια μακρά πορεία αγώνων για την πατρίδα μας και τη δημοκρατία, να αποδυναμωθεί η Παράταξη μας και έτσι, να καταστεί εύκολη η επίτευξη των δικών τους άτιμων επιδιώξεων.Τα δύο σκέλη της σκευωρίας, κυριάρχησαν επί πολλά χρόνια, προκειμένου να αποκρύψουν την αλήθεια για τα δημόσια πράγματα, τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων και τις ευθύνες όσων είχαν συμβάλει στις πρωτόγνωρες καταστάσεις που μας οδήγησαν να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια εθνική καταστροφή.Οι συκοφαντίες, τα ψεύδη και η υποκρισία, ετέθησαν στην υπηρεσία όσων επιθυμούσαν και επιθυμούν να μην απαλλαγούν η χώρα και οι Έλληνες από τις παθογένειες που χαρακτηρίζουν το δημόσιο βίο.Τώρα, αρκετοί, επιχειρούν να αποστασιοποιηθούν από αυτό το τέλμα, αλλά χωρίς την αλήθεια, η απαλλαγή από το σκοτάδι που κυριάρχησε μοιάζει και είναι μια θλιβερή διαδικασία.Το φως της αλήθειας, δεν έχει λάμψει ακόμη.Η άδικη ταλαιπωρία την οποία υπέστην προσωπικά, ελπίζω να χρησιμεύσει ως μάθημα πολιτικών συμπεριφορών προς αποφυγήν στο μέλλον, γιατί καλλιεργούν τον διχασμό και το μίσος, αντί να οικοδομούν την κοινωνική συνοχή και τη συνεννόηση μεταξύ πολιτικών δυνάμεων προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, αμαυρώνουν την πολιτική και εντέλει, πλήττουν την εμπιστοσύνη των πολιτών προς την πολιτική, υπονομεύοντας την αυτονομία της και ανοίγοντας το δρόμο σε δήθεν μεσσίες και σωτήρες.Τώρα που οι σκευωρίες κατέρρευσαν και οι εντεταλμένοι πρωταγωνιστές τιμωρήθηκαν, οι συνοδοιπόροι τους συνεχίζουν να σωπαίνουν, επιβεβαιώνοντας με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, ότι είναι η ώρα να ανοίξει επιτέλους ένας δημόσιος διάλογος, που θα μας οδηγήσει συλλογικά στην αλήθεια και την πραγματική κάθαρση, όχι απλώς τη δικαστική, η οποία και αποτελεί προϋπόθεση και για να αντιμετωπιστούν ουσιαστικά οι αιτίες της κρίσης που συνεχίζουμε να βιώνουμε, και για να οικοδομήσουμε ένα μέλλον αξιοπρέπειας και ελπίδας.Σε ό,τι με αφορά προσωπικά, πιστεύω ειλικρινά πως η καταδίκη του ψέματος και της πλεκτάνης, αποτελεί μια νίκη της δημοκρατίας και είναι για μένα η μέγιστη ηθική ανταμοιβή ότι συνέβαλα έστω και λίγο σε αυτό.Ωστόσο, πρέπει να γίνουν πολλά μεγάλα βήματα ακόμη.Θέλω και δημόσια να ευχαριστήσω όσους μου παραστάθηκαν σε αυτόν τον αγώνα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και ιδιαίτερα τον φίλο, καθηγητή Χάρη Παμπούκη, και τους συνεργάτες του Λεωνίδα Μαραβέλη και Γιώργο Νικολαΐδη, που ανέλαβαν το δικαστικό βάρος αυτού του αγώνα.ΥΓ. Αντιλαμβάνομαι ότι, πολλοί θα έλεγαν πως πρέπει επιτέλους όλοι όσοι συμμετείχαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στη σκευωρία, να ζητήσουν έστω μια συγνώμη. Πιστεύω ακράδαντα ότι, μόνο η αναγνώριση της αλήθειας και η βούληση για την οικοδόμηση μιας δημοκρατικής κοινωνίας, είναι η δικαίωση που αξίζει σε όλους όσοι πιστεύουν σε έναν καλύτερο κόσμο.
