Βουλευτές της Α και της Β Πειραιά απ’ όλα τα κόμματα σχολιάζουν στο e-peiraias το εργασιακό Νομοσχέδιο που έρχεται να αλλάξει τα πάντα στη ζωή μας.
Σχολιάζουν στο e-peiraias, Χριστόφορος Μπουτσικάκης Βουλευτής Α Πειραιά με τη Νέα Δημοκρατία, Γιάννης Ραγκούσης Βουλευτής Β Πειραιά με το ΣΥΡΙΖΑ , η Φωτεινή Μπακαδήμα Βουλευτής Β Πειραιά με το ΜέΡΑ25.και ο Λευτέρης Χρυσοφάκης Υποψήφιος Βουλευτής Α Πειραιά και μέλος του τομέα Ναυτιλίας του Κινήματος Αλλαγής.
Χριστόφορος Μπουτσικάκης, Βουλευτής Α Πειραιά, Νέα Δημοκρατία
Με το νομοσχέδιο για την προστασία της εργασίας, δίνουμε δύναμη στον εργαζόμενο, ενισχύουμε τα δικαιώματά του και αναβαθμίζουμε την Επιθεώρηση Εργασίας σε Ανεξάρτητη Αρχή, ώστε να ελέγχονται αποτελεσματικότερα οι εργοδότες. Συγχρόνως, προωθούμε την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, θεσπίζοντας νέες άδειες και κατοχυρώνοντας το δικαίωμα αποσύνδεσης στην τηλεργασία. Εισάγουμε την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, με την οποία δίνουμε τέλος στη μαύρη εργασία και τις απλήρωτες υπερωρίες. Καταπολεμάμε τα φαινόμενα βίας και σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας. Σε σχέση με όσα αδιανόητα διαδίδει η Αξιωματική Αντιπολίτευση, η αλήθεια είναι ότι όχι μόνο δεν καταργούμε, αλλά αντιθέτως επιβεβαιώνουμε και θωρακίζουμε το οκτάωρο, την πενθήμερη εργασία και το σαραντάωρο. Η δυνατότητα εφαρμογής του συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας αποτελεί σημαντική καινοτομία, όμως προκειμένου να αποφύγουμε τυχόν κατάχρηση, προβλέπουμε ρητά ότι αυτό θα μπορεί να γίνει μόνο μετά από αίτημα του ίδιου του εργαζόμενου. Τέλος, ενισχύουμε τη διαφάνεια στο συνδικαλισμό, απαγορεύοντας τη χρηματοδότηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων από εργοδότες και κόμματα. Το νομοσχέδιο για την προστασία της εργασίας αποτελεί συνολικά μια εμβληματική μεταρρύθμιση, που αντιμετωπίζει σύγχρονα, αλλά και διαχρονικά προβλήματα των εργαζομένων, με πρότυπο τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές.
Γιάννης Ραγκούσης, Βουλευτής Β Πειραιά με το ΣΥΡΙΖΑ
Γι’ άλλη μια φορά, από τον Ιούλιο του 2019, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία λυσσαλέα προσπάθεια της κυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη, να αντιστρέψει βίαια και ανάλγητα την τροχιά, προς την ανάπτυξη κι ευημερία των πολιτών, της χώρας. Να βυθίσει την Ελλάδα σε σκοτάδια του παρελθόντος. Βιώνουμε παγκοσμίως μία πρωτόγνωρη περίοδο βαθιάς κρίσης, μείωσης των εισοδημάτων, επισφάλειας και ανεργίας. Παράλληλα όμως, ζούμε στην εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, της ρομποτικής, της τεχνητής νοημοσύνης. Η Ελλάδα οφείλει να είναι αναπόσπαστο μέρος του παγκόσμιου αυτού μετασχηματισμού και όχι να αποτελεί ξεπερασμένο παράδειγμα εργασιακού μεσαίωνα. Το νομοσχέδιο που φέρνει στη Βουλή ο κ. Χατζηδάκης, καταργεί το οκτάωρο και μειώνει τους μισθούς, επιβάλλει τη δεκάωρη εργασία με μείωση αποδοχών, το σπαστό ωράριο στη μερική απασχόληση, και τον διπλασιασμό των φθηνών υπερωριών. Καταλύει τις συλλογικές συμβάσεις και οδηγεί σε ανεξέλεγκτες απολύσεις. Πραγματοποιεί μία επίθεση χωρίς προηγούμενο στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και στο δικαίωμα της απεργίας. Επιπλέον συστήνει ψευδεπιγραφα ανεξάρτητη Αρχή με δηθεν αναβάθμιση στο ΣΕΠΕ. Συγκεκριμένα, νομοθετεί για τη δήθεν λειτουργικη ανεξαρτησία της υπό σύσταση νέας Ανεξάρτητης Αρχής της Επιθεώρησης Εργασίας, η Διοικηση της οποιας θα απαρτίζεται από προσωπα, που θα επιλεγούν από 5μελη Επιτροπή, εκ των οποίων τα 3 θα είναι κυβερνητικοί παράγοντες. Είναι σκανδαλωδες, η Επιτροπή Επιλογής να αποτελειται απο το Γ. Γραμματέα του Υπ. Εργασιας, από έναν πανεπιστημιακο επιλογής του Υπουργού και από τον Πρόεδρο της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής. Ο τελευταίος, μάλιστα, είναι κομματικό στέλεχος και πρώην υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ. Η “αλήθεια” του κ. Χατζηδάκη για την ανεξάρτησια του νέου ΣΕΠΕ, δεν είναι άλλη, από ένα κυβερνητικό παραμαγαζο, που οικοδομείται με τη στήριξη των εργοδοτών και που θα διενεργεί ελέγχους τήρησης της εργατικής νομοθεσίας, του ωραρίου και των εργατικών ατυχημάτων των εργαζομένων. Ο κ. Υπουργός “Εργοδοσίας” κινείται στα όρια της θεσμικής εκτροπής με συσταση δήθεν ανεξάρτητης Αρχής, προκειμένου να νομιμοποιησει την εργοδοτική αυθαιρεσία. Καταληκτικά, στοχεύει στον εκφοβισμό των εργαζομένων με τιμωρητικές διατάξεις για την αποτροπή της συμμετοχής τους στη συλλογική διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Είναι ιερό καθήκον όλων των δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων του τόπου μας, να αντισταθούμε σθεναρά, στα αντεργατικά και αντιλαϊκά σχέδια της Νέας Δημοκρατίας. Για όλους τους εργαζόμενους Έλληνες πολίτες, για τα παιδιά μας, για το μέλλον μας.
Φωτεινή Μπακαδήμα, Βουλευτής Β Πειραιά με το ΜέΡΑ25
Ο κ Χατζηδάκης που έχει κερδίσει επάξια τα εύσημα της ολιγαρχίας έχοντας αποδειχθεί ως ο καλύτερος υπηρέτης των συμφερόντων της με το νομοθετικό έκτρωμα που κατέθεσε ως νέο εργασιακό νομοσχέδιο έβαλε την τελική υπογραφή στο διαζύγιο της ΝΔ με την κοινωνία και τους πολίτες. Το τερατούργημα που κατατέθηκε το βράδυ της Παρασκευής είναι ακόμη χειρότερο και πιο αντεργατικό από αυτό που είχε δοθεί για δημόσια διαβούλευση – μιας και ουσιαστικά μεθοδεύει και την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας -. Μάλιστα ο Υπουργός Ανεργίας και Εργοδοσίας πυροδότησε όλο το διάστημα τη συζήτηση με δηλώσεις που απέπνεαν περίσσεια χυδαιότητα όπως το πρόσφατο σχόλιο ότι “άλλο πράγμα είναι η απεργία κι άλλο πράγμα η παρανομία”. Ο superman της Εργοδοσίας συνεχίζει το έργο της Μητσοτάκης ΑΕ, που φυσικά πάτησε στα προϋπάρχοντα αντεργατικά νομοθετήματα της Τσίπρας ΕΠΕ – κυριακάτικη εργασία, εμπόδια στην απεργία, υποκατώτατος μισθός, εργολαβικοί του Δημοσίου – , με στόχο την περαιτέρω φτωχοποίηση και την προώθηση της ρευστοποίησης μισθωτών και μικρομεσαίων. Οι πολίτες έχουν ένα μοναδικό χρέος, την ανυπακοή στις πολιτικές και τα σχέδια νόμου που μας γυρνούν αιώνες πίσω και τον αγώνα για την προάσπιση των με αίμα κεκτημένων δικαιωμάτων τους. Οι εργαζόμενοι θα απαντήσουν αύριο υπερασπιζόμενοι τις ζωές τους.
Λευτέρης Χρυσοφάκης, τομέας Ναυτιλίας Κινήματος Αλλαγής και υποψήφιος Βουλευτής
Με την κοινωνία να «βράζει» και τις εργασιακές σχέσεις να βρίσκονται για ακόμη μια φορά σε κρίσιμο σταυροδρόμι, η Νέα Δημοκρατία συνειδητά ρίχνει τη χαριστική βολή σε εργασιακά κεκτημένα που κερδήθηκαν με κόπο, αίμα και τεράστιους κοινωνικούς αγώνες.
Οφείλουμε να αναδείξουμε, ότι το νομοσχέδιο-έκτρωμα που παρουσιάστηκε στη Βουλή, καταργεί εργασιακά δικαιώματα, και μας επιστρέφει στην εποχή των ατομικών συμβάσεων, καθώς αφαιρεί το δικαίωμα της συλλογικής σύμβασης για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, ενώ στην πράξη καταργείται και το οκτάωρο.
Παράλληλα, ακόμη και θετικές ενέργειες όπως η ψηφιακή κάρτα που είναι δικό μας νομοθέτημα και που τη διεκδικεί η ΓΣΕΕ, φαίνεται ότι θα δοκιμαστεί πειραματικά, ενώ πλέον οι εργαζόμενοι που θα δικαιώνονται στα δικαστήρια, που παράνομα θα έχουν απολυθεί, δεν θα επαναπροσλαμβάνονται!
Απίστευτα πράγματα, από μια ομολογουμένως ανίκανη να αφουγκραστεί το δημόσιο περί δικαίου αίσθημα κυβέρνηση.
Επιπροσθέτως, σαν να μην έφταναν τα προαναφερόμενα, το εργασιακό νομοσχέδιο υπονομεύει και υποβαθμίζει τους ελέγχους, μετατρέποντας την Επιθεώρηση Εργασίας, το Σώμα των Επιθεωρητών Εργασίας σε μία ανεξάρτητη αρχή, απομακρύνοντας το από τη δικαιοδοσία του Υπ. Εργασίας, ενώ χτυπά τις συνδικαλιστικές ελευθερίες δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο τις απεργίες δίχως ταυτόχρονη σοβαρή προστασία των συνδικαλιστών.
Και ενώ θα περιμέναμε, η πανδημία του κορονοϊού να “επιβάλλει” την υιοθέτηση θετικών πρωτοβουλιών από πλευράς της κυβέρνησης, η οποία θα έπρεπε να επικεντρώνεται σε μέτρα στήριξης της εργασίας και ανακούφισης των εργαζομένων, η κυβέρνηση -με το νομοσχέδιο που προωθεί- έρχεται να απορρυθμίσει ακόμα περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις, παραχωρώντας εργαλεία στους εργοδότες, προκειμένου να επιβάλλουν όρους εργασίας και αμοιβής με βάση την ατομική σύμβαση εργασίας.
Θα πρέπει να καταλάβει κάποια στιγμή η Νέα Δημοκρατία, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη με μείωση μισθών και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.
Με βάση όσα έχουμε δει έως και σήμερα, αυτό το νομοσχέδιο δεν διορθώνεται, αλλά πρέπει να αποσυρθεί άμεσα, διότι είναι μαθηματικά βέβαιο, ότι η απορρύθμιση της εργασίας, η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων και η ελαστικοποίηση των εργασιακών ωραρίων θα έχουν ως αποτέλεσμα μια κοινωνία ρημαγμένη, εργασιακά αποδιοργανωμένη και φυσικά μονοπωλιακή στις ορέξεις των εκάστοτε κυβερνητικών ημετέρων, που και με τη βούλα πλέον θα κατασπαράζουν τους εργαζομένους.
