Για πρώτη φορά από το 2008 (!) θα αγοραστούν καινούρια μουσικά όργανα για τα Μουσικά Σχολεία – Και όμως, το 2025 είναι η χρονιά που έγινε αυτό το «πρωτοφανές» βήμα.
Έπρεπε να περάσουν 17 ολόκληρα χρόνια για να προχωρήσει το ελληνικό κράτος – με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, που τα 11 από αυτά τα 17 χρόνια ήταν στο τιμόνι της χώρας – σε μια κίνηση στοιχειώδους λογικής: να αντικαταστήσει τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται στα Μουσικά Σχολεία.
Η αρμόδια υπουργός Σοφία Ζαχαράκη ανακοίνωσε με στόμφο ότι, μέσω διεθνούς διαγωνισμού και με προϋπολογισμό 10 εκατομμύρια ευρώ, θα αγοραστούν νέα παραδοσιακά και σύγχρονα όργανα (λύρες, ταμπουράδες, κιθάρες, πιάνα, φλάουτα κ.λπ.), καθώς και εξοπλισμός (κουρδιστήρια, αναλόγια, βάσεις, μετρονόμοι).
Μόνο που η είδηση δεν είναι το τι θα αγοραστεί. Η είδηση είναι ότι χρειάστηκαν 17 χρόνια για να το θυμηθεί η Πολιτεία.
Η ίδια η υπουργός δήλωσε:
«Η συντεταγμένη αναβάθμιση και εμπλουτισμός του εξοπλισμού, με την προμήθεια νέων μουσικών οργάνων – για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια – είναι παρέμβαση ουσίας.»
Μόνο που δεν εξήγησε ποιοι κυβερνούσαν αυτά τα 17 χρόνια και άφησαν τα σχολεία χωρίς βασικά εργαλεία εκπαίδευσης. Μάλλον τα μουσικά σχολεία «καλλιεργούσαν ψυχές» με τρύπια τύμπανα και ξεχαρβαλωμένα έγχορδα.
Για την ιστορία, αυτή τη στιγμή 52 Μουσικά Σχολεία λειτουργούν πανελλαδικά με περίπου 10.000 μαθητές, που – μέχρι πρότινος – αναγκαζόντουσαν είτε να φέρνουν τα δικά τους όργανα είτε να μοιράζονται όσα απέμειναν από προηγούμενες δεκαετίες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2021 και το 2022 είχαν γίνει αντίστοιχες μικρές ενισχύσεις με εξοπλισμό μουσικής τεχνολογίας και ηχοληψίας, χωρίς ωστόσο να καλυφθεί η βασική ανάγκη των ίδιων των οργάνων.
Το κονδύλι των 10 εκατ. ευρώ θα προέλθει από το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης (ΕΠΑ) 2021-2025, το οποίο – σύμφωνα με την επίσημη διατύπωση – στοχεύει μεταξύ άλλων και στην «ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό των υποδομών όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης».
Ελπίζουμε η επόμενη αντικατάσταση να μη γίνει το 2042. Μέχρι τότε, τα παιδιά των μουσικών σχολείων θα συνεχίσουν να «ενισχύουν την έκφραση» όπως μπορούν, με ή χωρίς χορδές.