Γράφει ο Χρήστος Σγαρδέλης
Το παιδί που έγινε ποδοσφαιριστής, ο ποδοσφαιριστής που έγινε θρύλος, ο θρύλος που έγινε μύθος και ένας μύθος που τον μετέτρεψε σε Θεό. Έτσι άλλωστε τον αντιμετώπιζαν στην Αργεντινή, στη Νάπολη και σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο.
Δε συμβιβάστηκε ποτε. Δε μπηκε σε κανένα καλούπι. Αυτό που ήταν αυτό που ένιωθε αυτο που ήθελε το εκανε. Δεν ήθελε να είναι ένας σταρ. Ήθελε να είναι ο Ντιέγκο.
Αλήθεια πόσοι τολμάμε να είμαστε ο εαυτός μας? Πόσοι σκεφτόμαστε τι θα πει ο ένας και ο άλλος? Ποσοι κοιτάμε την βιτρίνα μας.
Τέλος το πιο σπουδαίο. Σε όλη του την τρέλα σε μια μεγάλη στιγμή σ ένα Παγκόσμιο Κύπελλο διχασε μια χώρα λέγοντας απλά την αλήθεια.
Καλό ταξίδι Ντιέγκο. Ήσουν είσαι και θα είσαι ένας από εμάς. Εγώ προσωπικά από το YouTube σε θαύμασα από εκεί θα συνεχίσω να σε θαυμάζω. Και εκεί πάνω ξέρεις. Άνω κάτω όλα.
