Γράφει ο Γιώργος Βιδάλης
Σήμερα γινόμαστε γνώστες ενός διαρκούς μεταβαλλόμενου εξωτερικού(οικονομικό, κοινωνικό, περιβαλλοντικό , τεχνολογικό κλπ) αλλά και εσωτερικού (άνθρωποι και μέσα, οργάνωση κ.λ.π) περιβάλλοντος όπου χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι όλοι οι οργανισμοί (Δημόσιοι ,Ανεξάρτητες αρχές , Επιχειρήσεις κ.α )θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις ευκαιρίες και τις απειλές αλλά και να διαχειριστούν προκλήσεις σύμμετρες και ασύμμετρες (κόστος και ακρίβεια ,ενεργειακή κρίση , έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού , διεθνείς ανταγωνισμός κ.α ) τους οποίους οδηγούν από την μία μεριά στην επαναχάραξη και ανασχεδιασμό του λειτουργικού και οργανωσιακού τους μοντέλου, αλλά και στην προσαρμογή των στρατηγικών τους και των τρόπων εφαρμογής και υλοποίησης από την άλλη και όλα αυτά στηριζόμενα πάνω στους άξονες του μοντέλου οργάνωσης και της τεχνολογίας με συντεταγμένες το παρόν και το μέλλον.
Όλες οι παραπάνω εξελίξεις οδηγούν στην απομάκρυνση από τον κλασικό τρόπο των καθορισμένων θέσεων εργασίας αλλά στην επιλογή τέτοιων δομών και ρόλων με βάση : 1)τις κάθετες δεξιότητες , γνώσεις και εξειδικεύσεις (ελεγκτική , λογιστική και χρηματοοικονομικά , προγραμματισμός και ανάλυση δεδομένων, στατιστική ,πληροφορική κ.α ) και 2) τις οριζόντιες (χρονοπρογραμματισμός-συγχρονισμός & συντονισμός ,επικοινωνία, λήψη αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων) κάτι που συνιστά την πραγματοποίηση δομικής αλλαγής και άλλου επιχειρησιακού σχεδιασμού με τελικό σκοπό και στόχο :α)την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων όλων των υπαλλήλων και στελεχών και 2)την ανάδειξη ηγεσιών στην λογική του μάναντζμεντ (οργάνωση και διοίκηση) και των νέων τεχνολογιών με βάση τους ρόλους τους.
Το νέο αυτό υπόδειγμα και μοντέλο απομακρύνει σταδιακά το κλασικό οργανωτικό μοντέλο με σταθερές και απαρχαιωμένες δομές και φέρνει ένα σύγχρονο και σταθερό το οποίο ενισχύει τη βέλτιστη αξιοποίηση των χαρακτηριστικών του κάθε εργαζόμενου μέσα από την αλλαγή και τη συνεργασία.
Ως κύρια χαρακτηριστικά ενός οργανωσιακού μοντέλου δεξιοτήτων θα μπορούσε να ήταν: α) Η αξιοποίηση των δυνατοτήτων που δίνει η τεχνολογία για την ανάλυση των δεδομένων ,την συνεργασία και τους αυτοματισμούς, β)Οι θέσεις εργασίας σταδιακά θα αποκόπτονται από την αυστηρή και τυποποιημένη εργασιακή ροή αλλά και η εργασία θα πραγματοποιείται μέσα σε ένα χαρτοφυλάκιο δεξιοτήτων και ικανοτήτων και οι οποίες με τη σειρά τους θα υποστηρίζουν τη στρατηγική του οργανισμού , την υλοποίηση και εφαρμογή της και γ) Την δημιουργία ευέλικτων ομάδων οι οποίες συγχρονίζονται– συντονίζονται και ευθυγραμμίζονται με τις ανάγκες του Οργανισμού.
Υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις που επιλέγουν οι διάφοροι και διαφορετικοί οργανισμοί αλλά τις τρείς κύριες μπορούμε να τις συνοψίσουμε ως εξής:
*Δημιουργούμε ομάδες εργασίας όπου παρέχουν υποστηρικτικές και εξειδικευμένες υπηρεσίες και οι οποίες με τη σειρά τους αξιοποιούνται εντός των υφιστάμενων δομών του οργανισμού.
*Δημιουργούνται κεντρικές δομές με δεξιότητες υψηλής εξειδίκευσης
*Δημιουργούμε τέτοιο εργασιακό και οργανωσιακό περιβάλλον το οποίο επιτρέπει και ευνοεί τη μετακίνηση των υπαλλήλων αλλά και ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό σύστημα προαγωγών ,κρίσεων και επιλογής όπου κυριαρχεί η αντικειμενικότητα και ώς βοηθητικά εργαλεία χρησιμοποιούνται τα εργαλεία των τέστ και των συνεντεύξεων.
Ως τελικό συμπέρασμα μπορούμε να καταλήξουμε ότι στην εποχή της καινοτομίας, ευελιξίας με τις σταθερές και τη ταχύτητα να επικρατούν, ένα τέτοιο υπόδειγμα-μοντέλο όπου στηρίζεται στη γνώση, δεξιότητες και τεχνολογία μπορεί να γίνει καταλύτης για την εξέλιξη και ανάπτυξη των οργανισμών αλλά το κυριότερο στην εξέλιξη, ικανοποίηση και ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού τους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΔΑΛΗΣ
ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΣΤΟ Α ΤΕΛΩΝΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
