Γράφει ο Χρήστος Σγαρδέλης
Με ακατάπαυστο ρυθμό συνεχίζονται οι αποκαλύψεις για το κύκλωμα παιδεραστίας και μαστροπείας, με αφορμή την 12χρονη στον Κολωνό. Βγαίνουν στη φόρα τα ονοματεπώνυμα των όσων συμμετείχαν ή κατηγορούνται.
Με ακατάπαυστο ρυθμό η κοινωνία που διψάει για «αίμα» και «εκδίκηση» ζητάει λαϊκά δικαστήρια, αποκεφαλισμούς, κόψιμο όρχεων, κρέμασμα στο Σύνταγμα κλπ.
Την ίδια ώρα με την απεριόριστη προβολή η 12χρονη αλλά και η κάθε 12χρονη συνεχίζει να βλέπει τον εφιάλτη της ξανά και ξανά στην τηλεόραση, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλπ.
Την ίδια ώρα από την πλευρά των κατηγορουμένων στιγματίζονται ολόκληρες οικογένειες και τα παιδιά τους που πιθανόν να μην φέρουν καμία ευθύνη. Το στίγμα όμως μετά την αποκάλυψη των στοιχείων των πα-τερα-δων θε τους στοιχειώσει και τους ίδιους. Στην οικογενεια, στην επαγγελματική τους ζωή, ακόμα και στην προσωπική τους ζωή.
Προφανώς και δεν λέω να μην γίνουν γνωστά τα στοιχεία των τεράτων-δολοφόνων. Προφανώς θα μπορούσαν να βγάλουν τις φωτογραφίες με τα μικρά τους ονόματα.
Δεν υπάρχει καμία κοινωνική προσέγγιση σε τόσο ευαίσθητα θέματα. Στην αρένα όλοι θύτες, θύματα και ο «λαός» που δικάζει μόνος του.
Συγγνώμη που θα το πω αλλά έχει χαθεί η μπάλα. Το μόνο που καταφέρνουμε απ όλο αυτό είναι στην κοινωνία να δημιουργούμε θυμό και μίσος.
Αντί να μιλήσουμε για τις ριζικές τομές που απαιτούνται στα σχολεία, στην κοινωνική μέριμνα κλπ.
