Γράφει η Άννα Καραπέτσα
Την ώρα αυτή στη Βουλή ψηφίζεται ο νόμος για την επέκταση των 12 δυτικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια και την προμήθεια των γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών. Το κατά πόσο το ισχύον πολιτικό σύστημα είναι έτοιμο να ισορροπήσει και να υπηρετήσει μια ενιαία εθνική γραμμή παραμένει ένα μείζον ζήτημα μεν, ακανθώδες δε.
Η κοινωνία ταλανίζεται από διαρκώς αυξανόμενα ποσοστά εγκληματικότητας. Χθές το απόγευμα στον Νέο Κόσμο, πλησίον του Αγίου Σώστη σημειώθηκε ένοπλη συμπλοκή με ανταλλαγή πυροβολισμών. Η έκβαση αυτού ένας νεκρός και 3 τραυματίες.
Βαρύνουσας σημασίας συμπλοκή – πιο δόκιμος όρος εισβολή – η οποία γράφτηκε με ανεξίτηλο μελάνι στις σελίδες της αμερικανικής και κατ΄επέκταση της παγκόσμιας ιστορίας είναι δίχως άλλο αυτή στο Καπιτώλιο, σε μια χώρα που εξακολουθεί να μην έχει δημόσιο σύστημα υγείας, στη χώρα των ευκαιριών, που με αμιγώς αξιοκρατικά αλλά εμμέσως πλην σαφώς κεφαλαιοκρατικά κριτήρια αν εργαστείς σκληρά έχεις πολλές πιθανότητες να πετύχεις και η καριέρα σου να εκτοξευθεί – *σημειολογική η ταινία με τον άστεγο νέγρο μπαμπά που μεγαλώνει μόνος του το δεκάχρονο παιδί του, αφού έχει απορριφθεί σε δεκάδες συνεντεύξεις και ενώ κοιμάται σε αστικά λεωφορεία της Νέας Υόρκης καταφέρνει να προσληφθεί, η αξία του αναγνωρίζεται και η καριέρα του εκτοξεύεται. Κάτι τέτοιο στο κοινωνικά φιλικό θα μπορούσε να πεί κανείς -γιατί κοινωνικό ακριβώς κράτος δικαίου της Ελλάδας δεν είναι – πελατειακό, συστημικό και κρατικοδίαιτο είναι απλά συντηρεί ορισμένα προννοιακά υποκατάστατα και μια επιδοματική πολιτική όχι σε αξιοπρεπές επίπεδο Σουηδίας και λοιπών Κάτω Χωρών ίσα ίσα να μην μας πούν απάνθρωπους και απομειώσουν την σημασία της ελληνικής φιλοξενίας την οποία κληρονομήσαμε και διαστρεβλώσαμε αλλά δεν την απωλέσαμε εντελώς.
Ο Ρεπουμπλικάνος απερχόμενος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ υποστήριξε επί της ουσίας ότι μέλη του αντιφασιστικού κινήματος των ΗΠΑ «Antifa people», όχι όμως οπαδοί του, εισέβαλαν στο Καπιτώλιο την περασμένη Τετάρτη, παρότι υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία που διατρανώνουν ότι οι άνθρωποι που εισέβαλαν στο εμβληματικό κτίριο ήταν στη συντριπτική πλειονότητά τους υποστηρικτές του.
Αντιμέτωπος με δεύτερη διαδικασία παραπομπής (*άρθρο 25, τροπολογία) του, που πάντως δεν είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στην καθαίρεσή του, ο Τραμπ πρόβαλε τον ισχυρισμό αυτό κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνδιάλεξής του με τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας των Ρεπουμπλικάνων, τον Κέβιν Μακάρθι, ανέφερε ειδησεογραφικός ιστότοπος, επικαλούμενος πηγή προσκείμενη στον Λευκό Οίκο και μια δεύτερη πηγή ενημερωμένη για τη συνομιλία.
Όλα αυτά ενώ για να μην κινδυνεύουμε πρέπει στις 21.00 ακριβώς να διαβαίνουμε το κατώφλι του σπιτιού μας και να περιμένουμε ευλαβικά την άρση των μέτρων. Θέατρα, σινεμά και βιβλιοθήκες, χώροι άθλησης και ξενοδοχεία άδεια..μαραζώνουν αλλά για να είμαστε ακριβείς ..όσο και ρεαλιστές και ενώ έχουμε πεί Καλή Αποκοπή.
Και αν ο Ιανουάριος του 2021 μας βρίσκει να υπομένουμε καρτερικά την επόμενη μέρα, αν ξεσκονίσουμε τα κατάστιχα του Γενάρη του ’68 στο αμφιθέατρο της Φιλοσοφικής Σχολής οαξέχαστος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στην Νομική Σχολή, λίγο πριν εξοστρακιστεί , στο τελευταίο μάθημα επί Δικτατορίας είπε στους φοιτητές του τα παρακάτω..
“Μην επιτρέψετε να σας εξανδραποδίσουν. Διατηρήστε, μέσα στους ζοφερούς και άρρωστους καιρούς, άγρυπνη και ανυπόταχτη τη σκέψη σας, περιφρουρήστε την άγια υγεία και ρωμαλεότητα της ψυχής σας, κρατήστε στητό και αγέρωχο το ωραίο ανάστημά σας. Και αν η Εξουσία, που την συμφέρει να έχη παθητικούς και πολιτικά αδιάφορους υπηκόους, σας πη ότι, έτσι κάνοντας, δεν είστε φρόνιμοι και νομοταγείς πολίτες, αποδείξτε της ότι καλός πολίτης είναι μόνον ο ελεύθερος πολίτης, ο συνειδητός, ενεργός και υπεύθυνος πολίτης.
Και θυμίστε της ό,τι ο Περικλής είχε πει στον «Επιτάφιο»: όποιος αδιαφορεί για τα πολιτικά πράγματα του τόπου του είναι όχι φιλήσυχος, αλλ’ άχρηστος, «αχρείος» πολίτης. Και μην ξεχνάτε, στις σημερινές δύσκολες για την Πατρίδα μας
και το Λαό μας περιστάσεις, τα λόγια του ποιητή και θέλω μ’ αυτά να σας αποχαιρετίσω: «Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι· θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία». ” [Αριστόβουλος Μάνεσης, στο τελευταίο του μάθημα επί δικτατορίας. Ιανουάριος 1968]
