26 Αυγούστου 2020. Ξημερώνει 27 (του Αγίου Φανουρίου, μεγάλη η χάρη του και καλή φώτιση)
. Παράξενα πράγματα συμβαίνουν. Αναφανδόν.
Τα μεταμεσονύκτια τηλέφωνα για τα ελληνοτουρκικά δίνουν κι παίρνουν – η ανησυχία είναι έκδηλη το αποκαλύπτουν και κάτι ξεχασμένα ανοιχτά μικρόφωνα από συνομιλίες μεταξύ Μπορέλ – Κάρενμπάουερ, τα κρούσματα σημειώνουν αρνητικό ρεκόρ και ανέρχονται περίπου 300, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Εμπορίου Φιλ Χόγκαν παραιτείται δίχως λόγο και αφορμή – πρωτύτερα είχε λάβει μέρος σε αγώνες τους οποίους διεξήγαγε η λέσχη γκόλφ του Ιρλανδικού Κοινοβουλίου της οποίας είναι μέλος χωρίς να έχει συμμορφωθεί προς τα μέτρα..
Εν εξελίξει και επεισόδιο ανοιχτά της Χάλκης.
Στο πλαίσιο επιχείρησης έρευνας και διάσωσης μεγάλου αριθμού προσφύγων, που το Ελληνικό Λιμενικό Σώμα διενεργούσε κοντά το νησί Χάλκη, τουρκικές ακταιωροί επέδειξαν ιδιαίτερη προκλητικότητα, σε ευθεία αντίθεση με τη Διεθνή Σύμβαση περί Παροχής Υπηρεσιών Έρευνας και Διάσωσης στη θάλασσα και του ασφαλούς Συντονισμού Διεξαγωγής Επιχειρήσεων, σε μια περιοχή ελληνικής αρμοδιότητας, πέρα από κάθε αμφισβήτηση μόλις 21 ναυτικά μίλια δυτικά της Χάλκης (μεταξύ Χάλκης και Καρπάθου), την ίδια ώρα που όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι επισήμως ενήμερα για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο μετά και την σύναψη τη συμφωνίας με τη Λιβύη και ενώ ζητείται ελπίς για αποκλιμάκωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο μαγικός ρεαλισμός και ο ανεπιτήδευτος νατουραλισμός που εισήγαγε στην 7η τέχνη ο Κονσταντίν Στανισλάφσκυ και πήρε σάρκα και οστά μέσα από τον Στάνλευ Κοβάλσκυ που υποδύθηκε αριστοτεχνικά ο Μάρλον Μπράντο δεν είναι πολύ καλή ιδέα να εφαρμόζεται στο πολιτικό ρίνγκ. Γιατί ακόμα και οι παντός τύπου μικροκομματικές μεθοδεύσεις, στην μεταπολεμική Ελλάδα και την επαναστατημένη γενιά του 75 που μεγάλωσε με Πολυτεχνείο, φραπέ γλυκό με γάλα και την Παπαρήγα την καλή χρειάζεται αναθεώρηση. Δεν έχουμε δικαίωμα να μείνουμε προσκολλημένοι σε παρωχημένες & έωλες πολιτικές. Η ρομαντική γενιά του Πολυτεχνείου – πρίν το σκάνδαλο Κοσκωτά και το ευρώ έζησε κάπως καλύτερα – πιο φυσιολογικά σίγουρα γιατί η γειτονιά δεν είχε καταργηθεί, οι άνθρωποι είχαν κανονικούς φίλους, όχι ψηφιακούς και η ζωή ήταν πιο απλή γιατί η μάστιγα του καπιταλισμού δεν είχε προλάβει να καλομάθει την νέα γενιά και να την υπνωτίσει – για να την υποδουλώσει μετά -με υπερκαταναλωτικές άχρηστες αηδίες, κοκα κόλες και φρουτάκια και πάσης φύσεως υλικά που το μόνο που υπηρετούν είναι η τέχνη του να σε κρατάνε απασχολημένο χωρίς να σκέφτεσαι άρα ούτε και να παράγεις επί της ουσίας.
Στην Ευρώπη τα πράγματα είναι πιο ουδέτερα και παρόλο που η Γαλλία σημείωσε σήμερα ρεκόρ κρουσμάτων επικρατεί μια σχετική ψυχραιμία. Εδώ ο Έλληνας έχει άλλο, μεσογειακό DNA και όπως όλα δείχνουν θα ταλαιπωρείται για αρκετό καιρό ακόμη αλλά θα βρίσκει τρόπο να κερδίζει τη μάχη. Την όποια μάχη.
Άλλωστε το ¨Λεωφορείον ο Πόθος’ δεν χωράει και πολλούς επιβάτες. Κατά τα άλλα στώμεν καλώς.
