Η υπόθεση Παπαβασιλείου στο ΠΑΣΟΚ προκαλεί αντιδράσεις, με “Παπανδρεϊκούς” να βάλλουν κατά Ανδρουλάκη για την συγκεκριμένη επιλογή, ενώ σιωπούν για τον Νίκο Παπανδρέου.
Σε μόλις 24 ώρες, το όνομα του Γιώργου Παπαβασιλείου συνδέθηκε με δύο διαφορετικές ανακοινώσεις από το γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ: μία που τον παρουσίαζε ως νέο διευθυντή του γραφείου του Νίκου Ανδρουλάκη, και μία δεύτερη που ανακοίνωνε την παραίτησή του.
Η ιστορία ξεκίνησε όταν, ύστερα από εσωτερικές ανακατατάξεις στη Χαριλάου Τρικούπη, αποφασίστηκε να αναλάβει τη νευραλγική θέση του διευθυντή στο γραφείο του προέδρου. Ο Παπαβασιλείου, τεχνοκράτης με διαδρομή στον εκσυγχρονιστικό χώρο, είχε διατελέσει πρόεδρος του ΤΣΜΕΔΕ, αντιπρόεδρος του ΤΕΕ, στέλεχος σε οργανισμούς όπως η ΕΥΔΑΠ και ο ΟΑΣΑ, αλλά και γραμματέας τοπικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ στην Αγία Παρασκευή.
Ένας άνθρωπος με καθαρό βιογραφικό και φήμη για εντιμότητα — και ίσως γι’ αυτό θεωρήθηκε ιδανικός για το απαιτητικό πόστο.
Όμως, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση, παλιές του αναρτήσεις στο Facebook το 2020 έγιναν “πυρομαχικά” στα χέρια ορισμένων εσωκομματικών κύκλων.
Μια φράση περί «εξαιρετικού Μητσοτάκη», ένα share από την «ομάδα αλήθειας» και ένα «μπράβο» στον τότε διευθυντή του Μαξίμου, Γρηγόρη Δημητριάδη, ήταν αρκετά για να ανάψει ο ντόρος.
Τα τηλέφωνα στη Χαριλάου Τρικούπη πήραν φωτιά, τα social media φούντωσαν, και κάποιοι “παλιοί” Παπανδρεϊκοί μηχανισμοί άρχισαν να ψιθυρίζουν για «απαράδεκτη επιλογή». Ο ίδιος ο Παπαβασιλείου, για να μην επιβαρύνει το κλίμα, υπέβαλε αμέσως την παραίτησή του, λέγοντας πως δεν θέλει «καμία σκιά στον αγώνα που δίνει το ΠΑΣΟΚ».
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, που βρισκόταν στο εξωτερικό, ενημερώθηκε άμεσα και αποδέχθηκε τη θέση του συνεργάτη του, επιλέγοντας να κρατήσει χαμηλούς τόνους και να κλείσει το θέμα με ψυχραιμία — όπως αρμόζει σε έναν ηγέτη που δεν λειτουργεί υπό πίεση.
Η ουσία, όμως, δεν κρύβεται στην παραίτηση, αλλά στη δυσαρμονία της εσωκομματικής κριτικής.
Γιατί κανείς από τους ίδιους “ευαίσθητους” επικριτές δεν αντέδρασε όταν ο Νίκος Παπανδρέου, ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, έπλεκε το εγκώμιο του Κυριάκου Μητσοτάκη για την ομιλία του στο Κογκρέσο ή χαρακτήριζε το «καλάθι του νοικοκυριού» ως «παράδειγμα έξυπνης οικονομικής πολιτικής».
Η σιωπή τότε ήταν εκκωφαντική.
Φαίνεται λοιπόν πως στο ΠΑΣΟΚ άλλοι κρίνονται αυστηρά και άλλοι καθόλου — ανάλογα με το επώνυμο και τις “ρίζες” τους. Όμως το κόμμα που έφερε τη δημοκρατική ανανέωση στην Ελλάδα, δεν μπορεί να λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Στο κάτω κάτω, ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει εκλεγεί δύο φορές μέσα σε τέσσερα χρόνια από τη βάση του Κινήματος. Κι αυτό λέει πολλά για το ποιος πραγματικά έχει τη νομιμοποίηση να καθοδηγεί το ΠΑΣΟΚ — και ποιοι απλώς προσπαθούν να κρατήσουν τις καρέκλες τους στο παρασκήνιο.